raptus
-
przest. osoba reagująca na różne sytuacje szybko i gwałtownie, pod wpływem impulsu
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
synonimy: choleryk
gwałtownik
impetyk
antonimy: flegmatyk
-
- straszny raptus
- raptus z natury, z usposobienia
- choleryk i raptus
- z kogoś jest raptus
-
– Żona ma łagodny charakter – mówi pan Ryszard. – Doskonale się uzupełniamy. To piękna, mądra i cudowna kobieta. Ja jestem raptusem, ale staram się być dobrym człowiekiem i mężem.
źródło: NKJP: Joanna Surażyńska-Bączkowska: Przyrzekli sobie miłość i wierność, Dziennik Bałtycki, 2008-06-20
[...] znakomity chirurg, raptus, słynął z łatwych wybuchów gniewu.
źródło: NKJP: Andrzej Szczeklik: Kore: o chorych, chorobach i poszukiwaniu duszy medycyny, 2007
– Grzegorz jest dobrym matematykiem ponieważ niezwykle logicznie rozumuje – mówi Urszula Kowalczyk. – Należy do uczniów, którzy nie są raptusami, czyli nie odpowie na pytanie, dopóki spokojnie nie przemyśli sprawy.
źródło: NKJP: NBA: Chce uczyć matematyki, Gazeta Poznańska, 2001-11-16
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. raptus
raptusi
ndepr raptusy
depr D. raptusa
raptusów
C. raptusowi
raptusom
B. raptusa
raptusów
N. raptusem
raptusami
Ms. raptusie
raptusach
W. raptusie
raptusi
ndepr raptusy
depr -
z łac. raptus
< rapere 'porywać, zabierać; rabować, uprowadzać'