nałapać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

używając określonych narzędzi, zatrzymać wiele czegoś i nie pozwolić się temu wydostać

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Czas wolny

hobby i zainteresowania

	synonimy:	nachwytać nałowić
	hiperonimy:	złowić

	Pan Bóg mu powiedział, nałap szpaków, Franciszku, nim umrzesz. źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Kamień na kamieniu, 2008
	W nocy kłusownicy zarzucają sieci. Ale jak jest dobre branie, to więcej nałapią w dzień na wędkę po podżerowaniu niż w nocy siecią. źródło: NKJP: Paweł Wodniak: Nielegalnych łowców plaga, Gazeta Krakowska, 2006-05-08
	- Do niedawna między 3 a 5 rano można było jeszcze jej trochę nałapać do garnków - mówi jedna z mieszkanek miasteczka. - Od trzech dni krany mamy suche, jak na Saharze. źródło: NKJP: (RQP): Mieszkańcy części Sokołowska nie mają wody w kranach, Gazeta Wrocławska, 1999
	Otwieram oczy i widzę na metalowej szafce nocnej odkręconą zakrętkę od butelki z wodą mineralną. Biorę ją do ręki i próbuję nałapać w nią łez. źródło: NKJP: Charlotte Roche: Wilgotne miejsca, 2009

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nałapałem +(e)m nałapał	nałapałam +(e)m nałapała	nałapałom +(e)m nałapało	nałapaliśmy +(e)śmy nałapali	nałapałyśmy +(e)śmy nałapały
2 os.	nałapałeś +(e)ś nałapał	nałapałaś +(e)ś nałapała	nałapałoś +(e)ś nałapało	nałapaliście +(e)ście nałapali	nałapałyście +(e)ście nałapały
3 os.	nałapał	nałapała	nałapało	nałapali	nałapały

bezosobnik: nałapano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		nałapmy
2 os.	nałap	nałapcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nałapałbym bym nałapał	nałapałabym bym nałapała	nałapałobym bym nałapało	nałapalibyśmy byśmy nałapali	nałapałybyśmy byśmy nałapały
2 os.	nałapałbyś byś nałapał	nałapałabyś byś nałapała	nałapałobyś byś nałapało	nałapalibyście byście nałapali	nałapałybyście byście nałapały
3 os.	nałapałby by nałapał	nałapałaby by nałapała	nałapałoby by nałapało	nałapaliby by nałapali	nałapałyby by nałapały

bezosobnik: nałapano by

bezokolicznik: nałapać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: nałapawszy

gerundium: nałapanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: nałapany

	+	nałapać	+	CZEGO + (CZYM)
	+	nałapać	+	(do CZEGO \| na CO \| w CO)

Zob. łapać