-
1.
w starożytności i średniowieczu: zwarty szyk bojowy tworzony przez ustawionych w szeregi żołnierzy -
[falaŋga] lub [falanga]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
armia
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
Na początku bitwy falanga macedońska uderzyła frontalnie na legiony, długie włócznie falangistów wbiły się w tarcze Rzymian i obydwie armie – sczepione – stały się przez pewien czas niezdolne do manewru.
źródło: Internet: wikipedia.org/wiki/Bitwa_pod_Pydną
Kres falandze greckiej i macedońskiej przyniosły starcia z rzymskimi legionami, walczącymi w bardziej elastycznym szyku manipularnym.
źródło: Internet: faktopedia.pl
Frankowie stają w kilku nierozczłonkowanych bitewnych falangach.
źródło: Brian Todd Carey: Wojny średniowiecznego świata: techniki walki, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. falanga
falangi
D. falangi
falang
C. falandze
falangom
B. falangę
falangi
N. falangą
falangami
Ms. falandze
falangach
W. falango
falangi
-
łac. phalanx, phalangis
z gr. phálanks, phálangos