potracić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

przestać kolejno posiadać coś, co uprzednio się dostało lub zdobyło

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Finanse

własność

	Inteligencja polska pierwszej połowy XIX wieku [...] składała się przeważnie z młodzieńców, którzy na skutek różnych kataklizmów potracili majątki ziemskie, szukali więc chleba w wojsku, służbie cywilnej i wolnych zawodach. źródło: NKJP: Antoni Kroh: Starorzecza, 2010
	Ku zdziwieniu obserwatora-socjologa w ciągu minionych dwóch lat, licząc od poprzedniej kampanii wyborczej, partie raczej potraciły swoje oddziały i wpływy, niż umocniły swoje terenowe organizacje. źródło: NKJP: Przedwczoraj przeczytane, Gazeta Wyborcza, 1993-08-30
	[...] starzy sąsiedzi odeszli na cmentarz, na świat przyszli nowi, a ci w średnim wieku potracili pracę i siedzą teraz po domach (kobiety) albo w barze nieopodal kościoła (ich mężowie). źródło: NKJP: Wojciech Tochman: Wściekły pies, 2007
	W całej zatorskiej gminie podtopiona została połowa domostw. Ludzie potracili dobytek całego życia. źródło: NKJP: Zator odcięty od świata, Dziennik Polski, 2001-07-26

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	potraciłem +(e)m potracił	potraciłam +(e)m potraciła	potraciłom +(e)m potraciło	potraciliśmy +(e)śmy potracili	potraciłyśmy +(e)śmy potraciły
2 os.	potraciłeś +(e)ś potracił	potraciłaś +(e)ś potraciła	potraciłoś +(e)ś potraciło	potraciliście +(e)ście potracili	potraciłyście +(e)ście potraciły
3 os.	potracił	potraciła	potraciło	potracili	potraciły

bezosobnik: potracono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		potraćmy
2 os.	potrać	potraćcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	potraciłbym bym potracił	potraciłabym bym potraciła	potraciłobym bym potraciło	potracilibyśmy byśmy potracili	potraciłybyśmy byśmy potraciły
2 os.	potraciłbyś byś potracił	potraciłabyś byś potraciła	potraciłobyś byś potraciło	potracilibyście byście potracili	potraciłybyście byście potraciły
3 os.	potraciłby by potracił	potraciłaby by potraciła	potraciłoby by potraciło	potraciliby by potracili	potraciłyby by potraciły

bezosobnik: potracono by

bezokolicznik: potracić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: potraciwszy

gerundium: potracenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: potracony

+

potracić

+

CO