-
3.
książk. osoba lub zwierzę zwracające uwagę mówiącego nietypowym wyglądem lub zachowaniem ocenianym jako zbyt odbiegające od normy -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
- dziwak i raróg
- patrzeć, popatrzeć, spoglądać jak na raroga, traktować kogoś jak raroga
-
Powędrowali [...] pod opiekuńcze skrzydła księżnej [...], mającej słabość do przeróżnych cudaków, pomyleńców i rarogów .
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Wieża Jaskółki, 1997
Przystosowywałem się do pracy w nowym, nie nazbyt przyjaznym mi środowisku. Patrzono na mnie jak na raroga: nie byłem stąd, nie pochodziłem ze wsi, używałem trochę innego języka.
źródło: NKJP: NKJP: Ryszard Sługocki: Na przekór i na bakier, 2008
Nie poznałem więc wówczas ciekawego motyla i poniewczasie żałowałem tego. [...]. Była to wyraźna osobistość, jakiś monarcha wśród owadów, dziwadło, które zaprzątało myśl i ciekawość ludzką chyba bardziej niż inne rarogi tej wyspy, lemury.
źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Madagaskar okrutny czarodziej, 1974
Fryderyk II, który zakazał kobietom wstępu na swój dwór, był na swoje czasy absolutnym rarogiem.
źródło: NKJP: Tadeusz Komendant: Odrzucone przypisy, Gazeta Wyborcza, 1996-03-06
Jest przeraźliwie przeciętny w wyniku systemowego równania w dół. Jak ktoś zdołał się przemknąć i odstaje (np. abp Życiński, którego cenię) to zaraz w Episkopacie robi za raroga.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. raróg
rarogi
D. raroga
rarogów
C. rarogowi
rarogom
B. raroga
rarogi
N. rarogiem
rarogami
Ms. rarogu
rarogach
W. rarogu
rarogi
-
psł. *rarogъ
Nazwa ptaka od dźwiękonaśladowczej podstawy rar! (por. psł. *rarati 'wydawać głośne, ostre dźwięki', *rarъ 'szum'), z przyrostkiem *-ogъ.