wiano

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. od męża

  • 2.

    w dawnym prawie kwota pieniędzy zapisywana żonie przez męża, mająca stanowić dla niej zabezpieczenie na wypadek jego śmierci
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Finanse

    własność


    CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Rodzina

    relacje rodzinne

    • posag i wiano
  • [...] gdy mężczyzna chce zostać mężem, to musi zapłacić kobiecie wiano, do którego potem ta kobieta, jako małżonka, ma wyłączne prawo i mężowi wara od tego.

    źródło: NKJP: Internet

    [...] z zaręczynami łączyło się zawarcie wpisywanej do ksiąg sądowych umowy (intercyza), która określała szczegółowo wyprawę panny młodej w naturze oraz wysokość posagu i wiana w gotówce zabezpieczonej w prawie ziemskim na dobrach męża.

    źródło: NKJP: Urszula Augustyniak: Historia Polski 1572-1795, 2008

    W 1672 r. na wszystkich wymienionych wyżej wsiach uczynił zapis 12 tys. florenów posagu i wiana żonie Elżbiecie Krupczance Przecławskiej.

    źródło: NKJP: Tomasz A. Nowak: Odzyskane zabytki, Gazeta Radomszczańska, 2009-07-01

    Dnia 22 III 1429 r. starosta inowrocławski Mikołaj Tumigrała wyznaczył żonie 500 grzywien z tytułu wiana.

    źródło: NKJP: Alicja Szymczakowa: Szlachta sieradzka w XV w. : magnifici et generosi, 1999

    [...] zamek stał się wdowim wianem żon książąt zachodniopomorskich [...].

    źródło: NKJP: Internet

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: n2

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. wiano
    wiana
    D. wiana
    wian
    C. wianu
    wianom
    B. wiano
    wiana
    N. wianem
    wianami
    Ms. wianie
    wianach
    W. wiano
    wiana
  • psł. *věno 'wykup, dar dawany przez pana młodego rodzicom żony, wykup za żonę'

    Od: pie. pierwiastka *u̯ed- ‘wieść, prowadzić' (psł. *vesti, *vedǫ ‘wieść, prowadzić’, ‘pojmować za żonę’), z przyrostkiem *-no; uproszczenie grupy spółgłoskowej -dn- >-n-.