cnotliwiec
-
książk. mężczyzna odznaczający się cnotą lub udający takiego
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
Nie jestem zaprzysiężonym cnotliwcem, lecz mimo wszystko te miejscowe piękności tak na mnie działają, że czym prędzej się wycofuję, ścigany pokrzykiwaniami oburzonych kobiet i niedorostka, który ciska za mną kamieniami.
źródło: Internet: mojeparfleche.cba.pl
Rousseau ludzi nienawidził, zadawał się tylko z tymi, którzy byli mu przydatni. Sam uważał się za ostatniego niezepsutego cnotliwca, co nie przeszkadzało mu być całe życie utrzymankiem bogatych kochanek [...]
źródło: Internet: media.wp.pl
Dopuszczam do siebie grzeszników, jeżeli nie są pyszni, trzymam się z dala od uczonych w Piśmie i cnotliwców, jeżeli są pyszni.
źródło: Internet: encyklopediaksiazek.cba.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. cnotliwiec
cnotliwcy
ndepr cnotliwce
depr D. cnotliwca
cnotliwców
C. cnotliwcowi
cnotliwcom
B. cnotliwca
cnotliwców
N. cnotliwcem
cnotliwcami
Ms. cnotliwcu
cnotliwcach
W. cnotliwcu
cnotliwcze
cnotliwcy
ndepr cnotliwce
depr -
Zob. cnota