cnotliwiec

  • książk.  mężczyzna odznaczający się cnotą lub udający takiego
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    określenia człowieka ze względu na jego usposobienie

  • Nie jestem zaprzysiężonym cnotliwcem, lecz mimo wszystko te miejscowe piękności tak na mnie działają, że czym prędzej się wycofuję, ścigany pokrzykiwaniami oburzonych kobiet i niedorostka, który ciska za mną kamieniami.

    źródło: Internet: mojeparfleche.cba.pl

    Rousseau ludzi nienawidził, zadawał się tylko z tymi, którzy byli mu przydatni. Sam uważał się za ostatniego niezepsutego cnotliwca, co nie przeszkadzało mu być całe życie utrzymankiem bogatych kochanek [...]

    źródło: Internet: media.wp.pl

    Dopuszczam do siebie grzeszników, jeżeli nie są pyszni, trzymam się z dala od uczonych w Piśmie i cnotliwców, jeżeli są pyszni.

    źródło: Internet: encyklopediaksiazek.cba.pl

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. cnotliwiec
    cnotliwcy
    ndepr
    cnotliwce
    depr
    D. cnotliwca
    cnotliwców
    C. cnotliwcowi
    cnotliwcom
    B. cnotliwca
    cnotliwców
    N. cnotliwcem
    cnotliwcami
    Ms. cnotliwcu
    cnotliwcach
    W. cnotliwcu
    cnotliwcze
    cnotliwcy
    ndepr
    cnotliwce
    depr
  • Zob.  cnota 

CHRONOLOGIZACJA:
1900, SJPWar
Data ostatniej modyfikacji: 26.09.2015