-
1.
wierne przedstawianie rzeczywistości, bez jej upiększania i łagodzenia rzeczy przykrych -
Ms. lp wymawiany: [weryźmie] lub [weryzmie].
-
[werysm] lub [weryzm]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
Pisząc scenariusz „Rezerwatu” byłem zresztą pod wpływem sposobu myślenia Marka Koterskiego, jego weryzmu życiowego.
źródło: NKJP: W świrowatym sosie, Dziennik Polski, 2008-04-18
Sztukę wystawiono w konwencji skrajnego weryzmu: na scenę wtaszczono autentyczne szlifierki, ambicją artystów stało się kopiowanie rzeczywistości.
źródło: NKJP: Wanda Zwinogrodzka: Dejmka cena wierności, Gazeta Wyborcza, 1994-01-19
Jestem przekonany, że zachowując wierność faktom historycznym, można było tego weryzmu uniknąć.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Historia i fantastyka, 2005
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. weryzm
weryzmy
D. weryzmu
weryzmów
C. weryzmowi
weryzmom
B. weryzm
weryzmy
N. weryzmem
weryzmami
Ms. weryzmie
weryzmach
W. weryzmie
weryzmy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
wł. verismo
Od: vero ‛prawdziwy; prawda’, z łac. vērus