wkurwiać - Wielki słownik języka polskiego PAN

wulg. mocno denerwować

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

	O jak mnie wkurwia jej potulność. źródło: NKJP: Paulina Grych: Schiza, 2008
	- Ale ty mnie wkurwiasz - syknął ochroniarz i wstał od stolika. źródło: NKJP: Jacek Rębacz: Zakopane: sezon na samobójców, 2006
	On jest taki wkurwiający, nawet jak udaje że słucha, to wymyśla jak błysnąć. źródło: NKJP: Internet
	Wkurwiają go studenci w Londynie, którzy wstydzą się swojej polskości. źródło: NKJP: emka: Muniek Staszczyk: Szacun dla miasta, Dlaczego?, 2009-08-27
	Wkurwia mnie to, że tak wszystko nazywasz i ingerujesz w moje życie. Mówisz, co mam robić. źródło: NKJP: Monika Pawluczuk, Katarzyna Miller: Być kobietą i nie zwariować. Opowieści psychoterapeutyczne, 2010

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wkurwiałem +(e)m wkurwiał	wkurwiałam +(e)m wkurwiała	wkurwiałom +(e)m wkurwiało	wkurwialiśmy +(e)śmy wkurwiali	wkurwiałyśmy +(e)śmy wkurwiały
2 os.	wkurwiałeś +(e)ś wkurwiał	wkurwiałaś +(e)ś wkurwiała	wkurwiałoś +(e)ś wkurwiało	wkurwialiście +(e)ście wkurwiali	wkurwiałyście +(e)ście wkurwiały
3 os.	wkurwiał	wkurwiała	wkurwiało	wkurwiali	wkurwiały

bezosobnik: wkurwiano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę wkurwiał będę wkurwiać	będę wkurwiała będę wkurwiać	będę wkurwiało będę wkurwiać	będziemy wkurwiali będziemy wkurwiać	będziemy wkurwiały będziemy wkurwiać
2 os.	będziesz wkurwiał będziesz wkurwiać	będziesz wkurwiała będziesz wkurwiać	będziesz wkurwiało będziesz wkurwiać	będziecie wkurwiali będziecie wkurwiać	będziecie wkurwiały będziecie wkurwiać
3 os.	będzie wkurwiał będzie wkurwiać	będzie wkurwiała będzie wkurwiać	będzie wkurwiało będzie wkurwiać	będą wkurwiali będą wkurwiać	będą wkurwiały będą wkurwiać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wkurwiajmy
2 os.	wkurwiaj	wkurwiajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wkurwiałbym bym wkurwiał	wkurwiałabym bym wkurwiała	wkurwiałobym bym wkurwiało	wkurwialibyśmy byśmy wkurwiali	wkurwiałybyśmy byśmy wkurwiały
2 os.	wkurwiałbyś byś wkurwiał	wkurwiałabyś byś wkurwiała	wkurwiałobyś byś wkurwiało	wkurwialibyście byście wkurwiali	wkurwiałybyście byście wkurwiały
3 os.	wkurwiałby by wkurwiał	wkurwiałaby by wkurwiała	wkurwiałoby by wkurwiało	wkurwialiby by wkurwiali	wkurwiałyby by wkurwiały

bezosobnik: wkurwiano by

bezokolicznik: wkurwiać

imiesłów przysłówkowy współczesny: wkurwiając

gerundium: wkurwianie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: wkurwiający

imiesłów przymiotnikowy bierny: wkurwiany

	+	wkurwiać	+	KOGO + (CO)
	+	wkurwiać	+	KOGO + (CZYM)
(to), że ZDANIE \| ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE	+	wkurwiać	+	KOGO

Por. wkurwić; zob. kurwa