-
książk.
pojedynczy, bardzo głośny, krótko trwający dźwięk wydawany przez człowieka lub zwierzę
-
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
dźwięki
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
zwyczaje i zachowania zwierząt
-
|
W pierwszej chwili sądził, że się przesłyszał, że ten cichy, narastający jęk stanowi część normalnych odgłosów nocy w małym miasteczku, tak samo jak gwar zza ściany czy pijackie poryki z ulicy.
źródło: NKJP: Rafał A Ziemkiewicz: Żywina, 2008
|
|
Oddychali łapczywie. Jasny dzień, zieleń łąk i drzew, poryk bydła w pobliżu.
źródło: NKJP: Marek Nowakowski: Gdzie jest droga na walne?, 2007
|
|
W lasach pasły się krowy i owce, czasem ozwał się poryk niedźwiedzia lub gniewne parsknięcie rysia.
źródło: NKJP: Zofia Kossak: Błogosławiona wina, 1953
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m3
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
poryk
|
poryki
|
|
| D. |
poryku
|
poryków
|
|
| C. |
porykowi
|
porykom
|
|
| B. |
poryk
|
poryki
|
|
| N. |
porykiem
|
porykami
|
|
| Ms. |
poryku
|
porykach
|
|
| W. |
poryku
|
poryki
|
|
-
|
+ |
poryk |
+ |
|
-
Rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego poryczeć; zob. ryczeć
CHRONOLOGIZACJA:
1595,
SPXVI
Data ostatniej modyfikacji: 01.05.2017