dynasta
-
książk. osoba należąca do dynastii i sprawująca władzę w jakimś państwie lub na jakimś terytorium
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
władza państwowa -
hiperonimy: władca
-
- rodzimy; młody dynasta; dynaści litewscy, niemieccy
-
Franciszek Józef był przede wszystkim dynastą i sprawy państwowe stawiał wyżej niż swoje przekonania osobiste.
źródło: NKJP: Henryk Wereszycki: Koniec sojuszu trzech cesarzy, 1977
[...] przyczyną rebelii były słuszne prawa młodego dynasty do objęcia rządów we własnej dzielnicy.
źródło: NKJP: Dariusz Piwowarczyk: Słynni rycerze Europy. Rycerze Chrystusa, 2007
Objęcie tronu polskiego wynosiło [...] samego wielkiego księcia ponad innych dynastów litewskich, znacznie wzmacniając jego pozycję w państwie.
źródło: NKJP: Alicja Dybkowska, Jan Żaryn, Małgorzata Żaryn: Polskie dzieje od czasów najdawniejszych do współczesności, 1994
Michał pochodził z potężnego bojarskiego rodu Romanowów, prowadzącego od dawna walki o władzę z pierwszymi kniaziami ruskimi. Do wyboru na dynastę potrzebna była Michałowi choć odrobina krwi Rurykowiczów w żyłach.
źródło: NKJP: Gosudar n atronie, Dziennik Polski, 2004-02-20
Fakt, że na regenta nie powołano ani arcyksięcia austriackiego, ani nikogo spośród licznych dynastów niemieckich, dowodził, że państwa centralne nie uzgodniły pomiędzy sobą programu w kwestii polskiej [...]
źródło: NKJP: Janusz Pajewski: Historia powszechna 1871-1918, 1967
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. dynasta
dynaści
ndepr dynasty
depr D. dynasty
dynastów
C. dynaście
dynastom
B. dynastę
dynastów
N. dynastą
dynastami
Ms. dynaście
dynastach
W. dynasto
dynaści
ndepr dynasty
depr -
łac. dynastēs
z gr. dynástēs 'książę, władca'