skurwić się

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. o kobiecie

  • 1.

    wulg.  zacząć prowadzić tryb życia obfitujący w przygodne stosunki seksualne
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

    seksualność

  • synonimy:  puścić się
  • - Takiego cudu nasza wieś jeszcze nie miała - ocenia Stefan D., 44-letni rolnik. - Kiedyś był szum, jak panna się skurwiła, teraz trzeba było morderstwa.

    źródło: NKJP: Irena Morawska: Było piekło, teraz będzie niebo, Gazeta Wyborcza, 1996-10-11

    „To musiało się tak skończyć” - powiedział pewien doświadczony mężczyzna, który widywał często pewną panienkę w czyimś towarzystwie, a potem dowiedział się, że się biedactwo skurwiło.

    źródło: NKJP: Roman Bratny: Pamiętnik moich książek, 1978

    Nikt jej nie zmusi do rozkładania nóg przez ćwierć dnia. Nie wszystkie kobiety godzą się skurwić w glorii usprawiedliwienia, jakie to one biedne i jak to im nie płacą godziwie w lumpeksie za osiem godzin bycia cerberem przy wymęczonych szmatach [...].

    źródło: NKJP: Dawid Kornaga: Gangrena, 2005

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. skurwię się
    skurwimy się
    2 os. skurwisz się
    skurwicie się
    3 os. skurwi się
    skurwią się

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. skurwiłem się
    +(e)m się skurwił
    skurwiłam się
    +(e)m się skurwiła
    skurwiłom się
    +(e)m się skurwiło
    skurwiliśmy się
    +(e)śmy się skurwili
    skurwiłyśmy się
    +(e)śmy się skurwiły
    2 os. skurwiłeś się
    +(e)ś się skurwił
    skurwiłaś się
    +(e)ś się skurwiła
    skurwiłoś się
    +(e)ś się skurwiło
    skurwiliście się
    +(e)ście się skurwili
    skurwiłyście się
    +(e)ście się skurwiły
    3 os. skurwił się
    skurwiła się
    skurwiło się
    skurwili się
    skurwiły się

    bezosobnik: skurwiono się

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. skurwijmy się
    skurwmy się
    2 os. skurwij się
    skurw się
    skurwcie się
    skurwijcie się

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. skurwiłbym się
    bym się skurwił
    skurwiłabym się
    bym się skurwiła
    skurwiłobym się
    bym się skurwiło
    skurwilibyśmy się
    byśmy się skurwili
    skurwiłybyśmy się
    byśmy się skurwiły
    2 os. skurwiłbyś się
    byś się skurwił
    skurwiłabyś się
    byś się skurwiła
    skurwiłobyś się
    byś się skurwiło
    skurwilibyście się
    byście się skurwili
    skurwiłybyście się
    byście się skurwiły
    3 os. skurwiłby się
    by się skurwił
    skurwiłaby się
    by się skurwiła
    skurwiłoby się
    by się skurwiło
    skurwiliby się
    by się skurwili
    skurwiłyby się
    by się skurwiły

    bezosobnik: skurwiono by się

    bezokolicznik: skurwić się

    imiesłów przysłówkowy uprzedni:

    skurwiwszy się

    gerundium: skurwienie się

  • Zob. kurwa