skurwić się

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. upodlić się

  • 2.

    wulg.  złamać wyznawane przez siebie zasady postępowania w celu osiągnięcia jakichś korzyści
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

  • On nigdy się nie skurwił w show-biznesie. Mało jest takich ludzi.

    źródło: NKJP: emka: Michał Koterski - głupek z wyboru, Dlaczego?, 2009-08-20

    Jako bezpartyjny miałem kim gardzić. Partyjnymi! Będąc w partii skurwili się, ja - nie!

    źródło: NKJP: Jerzy Trammer: Miniatury polskie, Gazeta Wyborcza, 1994-10-21

    Ja skurwiłem się w połowie, a w połowie nie, ponieważ śpiewałem to, co lubię, ale jednak nie do końca było to moje.

    źródło: Internet: pomponik.pl

    Znowu jakiś pismak dla pieniędzy skurwił się z islamską agenturą, to normalne, szkoda tylko, że takie idiotyzmy coraz częściej zamieszczają w lewicowych pismach...

    źródło: NKJP: Internet

    Jest to przede wszystkim opowieść o showbiznesie, w którym nie ma miejsca na sentymenty, a liczy się tylko forsa. - Chcę zrobić jarmarczny spektakl, mówiący o medialnym skurwieniu się tłumów.

    źródło: NKJP: Magda Huzarska - Szumiec: Narodziny nagiej gwiazdy, Gazeta Krakowska, 2004-05-14

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. skurwię się
    skurwimy się
    2 os. skurwisz się
    skurwicie się
    3 os. skurwi się
    skurwią się

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. skurwiłem się
    +(e)m się skurwił
    skurwiłam się
    +(e)m się skurwiła
    skurwiłom się
    +(e)m się skurwiło
    skurwiliśmy się
    +(e)śmy się skurwili
    skurwiłyśmy się
    +(e)śmy się skurwiły
    2 os. skurwiłeś się
    +(e)ś się skurwił
    skurwiłaś się
    +(e)ś się skurwiła
    skurwiłoś się
    +(e)ś się skurwiło
    skurwiliście się
    +(e)ście się skurwili
    skurwiłyście się
    +(e)ście się skurwiły
    3 os. skurwił się
    skurwiła się
    skurwiło się
    skurwili się
    skurwiły się

    bezosobnik: skurwiono się

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. skurwijmy się
    skurwmy się
    2 os. skurwij się
    skurw się
    skurwcie się
    skurwijcie się

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. skurwiłbym się
    bym się skurwił
    skurwiłabym się
    bym się skurwiła
    skurwiłobym się
    bym się skurwiło
    skurwilibyśmy się
    byśmy się skurwili
    skurwiłybyśmy się
    byśmy się skurwiły
    2 os. skurwiłbyś się
    byś się skurwił
    skurwiłabyś się
    byś się skurwiła
    skurwiłobyś się
    byś się skurwiło
    skurwilibyście się
    byście się skurwili
    skurwiłybyście się
    byście się skurwiły
    3 os. skurwiłby się
    by się skurwił
    skurwiłaby się
    by się skurwiła
    skurwiłoby się
    by się skurwiło
    skurwiliby się
    by się skurwili
    skurwiłyby się
    by się skurwiły

    bezosobnik: skurwiono by się

    bezokolicznik: skurwić się

    imiesłów przysłówkowy uprzedni:

    skurwiwszy się

    gerundium: skurwienie się

  • Zob. kurwa