-
2.
wulg. złamać wyznawane przez siebie zasady postępowania w celu osiągnięcia jakichś korzyści -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
On nigdy się nie skurwił w show-biznesie. Mało jest takich ludzi.
źródło: NKJP: emka: Michał Koterski - głupek z wyboru, Dlaczego?, 2009-08-20
Jako bezpartyjny miałem kim gardzić. Partyjnymi! Będąc w partii skurwili się, ja - nie!
źródło: NKJP: Jerzy Trammer: Miniatury polskie, Gazeta Wyborcza, 1994-10-21
Ja skurwiłem się w połowie, a w połowie nie, ponieważ śpiewałem to, co lubię, ale jednak nie do końca było to moje.
źródło: Internet: pomponik.pl
Znowu jakiś pismak dla pieniędzy skurwił się z islamską agenturą, to normalne, szkoda tylko, że takie idiotyzmy coraz częściej zamieszczają w lewicowych pismach...
źródło: NKJP: Internet
Jest to przede wszystkim opowieść o showbiznesie, w którym nie ma miejsca na sentymenty, a liczy się tylko forsa. - Chcę zrobić jarmarczny spektakl, mówiący o medialnym skurwieniu się tłumów.
źródło: NKJP: Magda Huzarska - Szumiec: Narodziny nagiej gwiazdy, Gazeta Krakowska, 2004-05-14
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. skurwię się
skurwimy się
2 os. skurwisz się
skurwicie się
3 os. skurwi się
skurwią się
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. skurwiłem się
+(e)m się skurwił
skurwiłam się
+(e)m się skurwiła
skurwiłom się
+(e)m się skurwiło
skurwiliśmy się
+(e)śmy się skurwili
skurwiłyśmy się
+(e)śmy się skurwiły
2 os. skurwiłeś się
+(e)ś się skurwił
skurwiłaś się
+(e)ś się skurwiła
skurwiłoś się
+(e)ś się skurwiło
skurwiliście się
+(e)ście się skurwili
skurwiłyście się
+(e)ście się skurwiły
3 os. skurwił się
skurwiła się
skurwiło się
skurwili się
skurwiły się
bezosobnik: skurwiono się
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. skurwijmy się
skurwmy się
2 os. skurwij się
skurw się
skurwcie się
skurwijcie się
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. skurwiłbym się
bym się skurwił
skurwiłabym się
bym się skurwiła
skurwiłobym się
bym się skurwiło
skurwilibyśmy się
byśmy się skurwili
skurwiłybyśmy się
byśmy się skurwiły
2 os. skurwiłbyś się
byś się skurwił
skurwiłabyś się
byś się skurwiła
skurwiłobyś się
byś się skurwiło
skurwilibyście się
byście się skurwili
skurwiłybyście się
byście się skurwiły
3 os. skurwiłby się
by się skurwił
skurwiłaby się
by się skurwiła
skurwiłoby się
by się skurwiło
skurwiliby się
by się skurwili
skurwiłyby się
by się skurwiły
bezosobnik: skurwiono by się
bezokolicznik: skurwić się
imiesłów przysłówkowy uprzedni:
skurwiwszy się
gerundium: skurwienie się
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. skurwienie się
skurwienia się
D. skurwienia się
skurwień się
C. skurwieniu się
skurwieniom się
B. skurwienie się
skurwienia się
N. skurwieniem się
skurwieniami się
Ms. skurwieniu się
skurwieniach się
W. skurwienie się
skurwienia się
-
Zob. kurwa