-
2.
uniknąć czegoś nieprzyjemnego -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
- uciec myślami
- uciec od odpowiedzialności; od śmierci; od świata
- uciec przed prawdą; przed śmiercią
-
Zatrzymany przez policję [...], próbował uciec od odpowiedzialności, odbierając sobie życie. Jest podejrzany o współudział w rozboju na obywatelu Niemiec.
źródło: NKJP: Katarzyna Przybycień: Podejrzany o rozbój, Gazeta Wrocławska, 2001-10-22
Trzeba brać odpowiedzialność za to, że się przeżyło. Znakomita pisarka uciekła od prawdy, kryjąc się w anonimowości, nie potrafiła napisać o sobie: ja numer ten i ten, ja flegerka, ja kapo...
źródło: NKJP: Witold Zalewski: Zakładnicy, 2001
Bardzo możliwe, że początkowo zamieszkał wśród mnichów tylko po to, żeby uciec przed sprawiedliwością.
źródło: NKJP: Tomasz Mirkowicz: Pielgrzymka do Ziemi Świętej Egiptu, 1999
- Runęło to na mnie jak grom... a więc, aby nie dopuścić do silniejszego ataku, sięgnęłam po psychotropy, a właściwie uśpiłam siebie... to jest uciekłam w sen - tłumaczy się jak mała dziewczynka, która coś brzydkiego przeskrobała.
źródło: NKJP: Wiesława Maria Korczyńska: Wróć..., 2001
Telewizja go irytuje. Wróci do niej, gdy powstanie jakiś przyjazny kanał. Wyłącznie pokazujący miłych ludzi, ładne widoki, bez wybuchów, trupów, waśni politycznych i pożerających się zwierząt. Z tej potrzeby uciekł więc w swój świat leciwych furmanek i urokliwych widokówek.
źródło: NKJP: Anna Jaszowska: Pokusa posiadania, Dziennik Bałtycki, 2002-06-29
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. ucieknę
uciekniemy
2 os. uciekniesz
uciekniecie
3 os. ucieknie
uciekną
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. uciekłem
+(e)m uciekł
uciekłam
+(e)m uciekła
uciekłom
+(e)m uciekło
uciekliśmy
+(e)śmy uciekli
uciekłyśmy
+(e)śmy uciekły
2 os. uciekłeś
+(e)ś uciekł
uciekłaś
+(e)ś uciekła
uciekłoś
+(e)ś uciekło
uciekliście
+(e)ście uciekli
uciekłyście
+(e)ście uciekły
3 os. uciekł
uciekła
uciekło
uciekli
uciekły
bezosobnik: ucieknięto
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. ucieknijmy
2 os. ucieknij
ucieknijcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. uciekłbym
bym uciekł
uciekłabym
bym uciekła
uciekłobym
bym uciekło
ucieklibyśmy
byśmy uciekli
uciekłybyśmy
byśmy uciekły
2 os. uciekłbyś
byś uciekł
uciekłabyś
byś uciekła
uciekłobyś
byś uciekło
ucieklibyście
byście uciekli
uciekłybyście
byście uciekły
3 os. uciekłby
by uciekł
uciekłaby
by uciekła
uciekłoby
by uciekło
uciekliby
by uciekli
uciekłyby
by uciekły
bezosobnik: ucieknięto by
bezokolicznik: uciec
imiesłów przysłówkowy uprzedni: uciekłszy
gerundium: ucieknięcie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ucieknięcie
ucieknięcia
D. ucieknięcia
ucieknięć
C. ucieknięciu
ucieknięciom
B. ucieknięcie
ucieknięcia
N. ucieknięciem
ucieknięciami
Ms. ucieknięciu
ucieknięciach
W. ucieknięcie
ucieknięcia
odpowiednik aspektowy: uciekać
-
Rzosobowy + uciec + (od CZEGO)|(przed CZYM)Rzosobowy + uciec + (w CO) -
psł. *utekti, *utekǫ 'wyciec, wypłynąć' > 'zbiec, uciec'
Od: psł. *tekti z przedrostkiem *u- 'od'; por. ciec