uciec

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. przed odpowiedzialnością

  • 2.

    uniknąć czegoś nieprzyjemnego
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

    • uciec myślami
    • uciec od odpowiedzialności; od śmierci; od świata
    • uciec przed prawdą; przed śmiercią
  • Zatrzymany przez policję [...], próbował uciec od odpowiedzialności, odbierając sobie życie. Jest podejrzany o współudział w rozboju na obywatelu Niemiec.

    źródło: NKJP: Katarzyna Przybycień: Podejrzany o rozbój, Gazeta Wrocławska, 2001-10-22

    Trzeba brać odpowiedzialność za to, że się przeżyło. Znakomita pisarka uciekła od prawdy, kryjąc się w anonimowości, nie potrafiła napisać o sobie: ja numer ten i ten, ja flegerka, ja kapo...

    źródło: NKJP: Witold Zalewski: Zakładnicy, 2001

    Bardzo możliwe, że początkowo zamieszkał wśród mnichów tylko po to, żeby uciec przed sprawiedliwością.

    źródło: NKJP: Tomasz Mirkowicz: Pielgrzymka do Ziemi Świętej Egiptu, 1999

    - Runęło to na mnie jak grom... a więc, aby nie dopuścić do silniejszego ataku, sięgnęłam po psychotropy, a właściwie uśpiłam siebie... to jest uciekłam w sen - tłumaczy się jak mała dziewczynka, która coś brzydkiego przeskrobała.

    źródło: NKJP: Wiesława Maria Korczyńska: Wróć..., 2001

    Telewizja go irytuje. Wróci do niej, gdy powstanie jakiś przyjazny kanał. Wyłącznie pokazujący miłych ludzi, ładne widoki, bez wybuchów, trupów, waśni politycznych i pożerających się zwierząt. Z tej potrzeby uciekł więc w swój świat leciwych furmanek i urokliwych widokówek.

    źródło: NKJP: Anna Jaszowska: Pokusa posiadania, Dziennik Bałtycki, 2002-06-29

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. ucieknę
    uciekniemy
    2 os. uciekniesz
    uciekniecie
    3 os. ucieknie
    uciekną

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. uciekłem
    +(e)m uciekł
    uciekłam
    +(e)m uciekła
    uciekłom
    +(e)m uciekło
    uciekliśmy
    +(e)śmy uciekli
    uciekłyśmy
    +(e)śmy uciekły
    2 os. uciekłeś
    +(e)ś uciekł
    uciekłaś
    +(e)ś uciekła
    uciekłoś
    +(e)ś uciekło
    uciekliście
    +(e)ście uciekli
    uciekłyście
    +(e)ście uciekły
    3 os. uciekł
    uciekła
    uciekło
    uciekli
    uciekły

    bezosobnik: ucieknięto

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. ucieknijmy
    2 os. ucieknij
    ucieknijcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. uciekłbym
    bym uciekł
    uciekłabym
    bym uciekła
    uciekłobym
    bym uciekło
    ucieklibyśmy
    byśmy uciekli
    uciekłybyśmy
    byśmy uciekły
    2 os. uciekłbyś
    byś uciekł
    uciekłabyś
    byś uciekła
    uciekłobyś
    byś uciekło
    ucieklibyście
    byście uciekli
    uciekłybyście
    byście uciekły
    3 os. uciekłby
    by uciekł
    uciekłaby
    by uciekła
    uciekłoby
    by uciekło
    uciekliby
    by uciekli
    uciekłyby
    by uciekły

    bezosobnik: ucieknięto by

    bezokolicznik: uciec

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: uciekłszy

    gerundium: ucieknięcie

    odpowiednik aspektowy: uciekać

  • Rzosobowy + uciec +
    (od CZEGO)|(przed CZYM)
    Rzosobowy + uciec +
    (w CO)
  • psł. *utekti, *utekǫ 'wyciec, wypłynąć' > 'zbiec, uciec'

    Od: psł. *tekti z przedrostkiem *u- 'od'; por.  ciec