kompulsywnie

rzadziej kompulsyjnie

  • psych.  w sposób wskazujący na wewnętrzny i trudny do opanowania przymus, który powoduje podejmowanie powtarzających się działań
    • rzadziej kompulsyjnie
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

  • Coraz częściej zaburzenia jedzenia zaczynają dotyczyć także mężczyzn. Przywiązują wagę do wyglądu, odchudzają się i zabijają stres, kompulsywnie jedząc.

    źródło: NKJP: Joanna Podgórska: Mia, siostra Any, Polityka, 2006-10-07

    Jeden z gości kuśtykał wzdłuż sali, kompulsywnie tykając palcem w każdą kolejną płytkę ściennej okładziny.

    źródło: NKJP: Lawrence Weschler: Turetycy, Gazeta Wyborcza, 1995-11-09

    [...] Bernadetta tkwiła obok ze zbielałą twarzą, a pani Stasia kompulsywnie wycierała oczy brzegiem spódnicy, zapominając, że to nie fartuch i że pokazuje połataną halkę.

    źródło: NKJP: Grażyna Plebanek: Przystupa, 2007

    Opowiadając o sobie, a jako urodzony gawędziarz robił to niemal kompulsywnie, okraszał swoją biografię niesamowitymi historiami.

    źródło: NKJP: Jerzy Jarniewicz: Twarze, miny i maski Jerzego Kosińskiego, Midrasz, nr 51, 2001-07

  • część mowy: przysłówek

  • Od: kompulsywny

CHRONOLOGIZACJA:
1969, NFJP
Data ostatniej modyfikacji: 10.06.2017