-
2.
książk. lament -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
zachowania emocjonalne -
synonimy: lament
-
On sam pytania o swoje grzeszki chytrze przecina jakimiś wielkimi lamentacjami, że grzeszył, a teraz pokutuje.
źródło: NKJP: Andrzej Horubała: Farciarz, 2003
Sztuka bizantyjska już od XI wieku zaczęła także przedstawiać scenę opłakiwania Chrystusa. O lamentacjach nad ciałem Zbawiciela dowiadujemy się z apokryficznej Ewangelii Nikodema, której Kościół nie zaliczył do kanonu Pisma Świętego.
źródło: NKJP: Pieta z Bogiem Ojcem, Dziennik Polski, 2004-03-31
Gdy słyszę takie bolesne lamentacje, odpowiadam, że dobrze znam ich tragedię i martyrologię, gdyż sam jestem z Gułagu, ale jednak powinni zrozumieć, jak bardzo trudno jest pojąć niedolę okupanta, którego wojska przez kilkadziesiąt lat stacjonowały w Polsce.
źródło: NKJP: Aleksander Małachowski: Moskwa dzierży klucze, Gazeta Wyborcza, 1995-10-20
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. lamentacja
lamentacje
D. lamentacji
lamentacji
neut lamentacyj
char C. lamentacji
lamentacjom
B. lamentację
lamentacje
N. lamentacją
lamentacjami
Ms. lamentacji
lamentacjach
W. lamentacjo
lamentacje
-
łac. lāmentātiō 'zawodzenie, żałosne narzekanie, lament'