-
2.
jęz. cecha wyrazów, które zgodnie z regułami gramatycznymi danego języka nie podlegają odmianie -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język -
sprzeczne: odmienność
-
Większość rodaków opowie się za wariantem nieodmienności, ja jednak muszę polecać model wzorcowy, a jest nim deklinowanie nawiązujące do tej deklinacji łacińskiej, według której odmieniały się germańskie imiona Bruno, Hugo, Otto, Gwido [...].
źródło: NKJP: Jan Miodek: Rzecz o języku, Dziennik Zachodni, 2009-05-29
Ciekawą własnością liczebnika JEDEN jest jego nieodmienność w pozycji ostatniego członu w ciągu liczebnikowym: sklep z tysiącem jeden drobiazgów, o stu jeden ochotnikach [...].
źródło: NKJP: Alicja Nagórko: Zarys gramatyki języka polskiego, 1996
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. nieodmienność
nieodmienności
D. nieodmienności
nieodmienności
C. nieodmienności
nieodmiennościom
B. nieodmienność
nieodmienności
N. nieodmiennością
nieodmiennościami
Ms. nieodmienności
nieodmiennościach
W. nieodmienności
nieodmienności
Inne uwagi
Zwykle lp
-