-
2.
wielki, drewniany łeb z kłapiącą szczęką osadzony na kiju lub nałożony na głowę -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
zwyczaje i obyczaje -
- gwiazda i turoń
- chodzić z turoniem
-
[...] w wigilię Nowego Roku na wsiach pojawiały się grupy przebierańców, kolędników (przebranych za różne zwierzęta), którzy wędrowali od zagrody do zagrody z maszkarami. Chodzono z turoniem, kozą, bocianem, a nawet z niedźwiedziem i kogutem.
źródło: NKJP: (mt): Przepowiednie i wróżby, Gazeta Krakowska, 2002-12-08
Po Orawie chodzili przebierańcy z gwiazdą i turoniem.
źródło: NKJP: Jolanta Flach: Jak to drzewiej pod Babią Górą bywało (cz. 2), Tygodnik Podhalański, 1, 2000
Tuż po wojnie chodzili jeszcze po Bielanach kolędnicy z gwiazdą i turoniem.
źródło: NKJP: Antoni Kroh: Starorzecza, 2010
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. turoń
turonie
D. turonia
turoni
turoniów
C. turoniowi
turoniom
B. turonia
turonie
N. turoniem
turoniami
Ms. turoniu
turoniach
W. turoniu
turonie
-
Zob. tur