uleczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

książk. zastosować odpowiednie środki, aby zwalczyć chorobę i jakieś dolegliwości

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Choroby i ich leczenie

synonimy:

wyleczyć
zleczyć

	Proponuję przyjrzeć się owocom. Napar z nich skutecznie uleczy nerwobóle, migreny i ataki reumatyzmu. źródło: NKJP: Grzegorz Tabasz: Leśny dziennik, Dziennik Polski, 2005-10-08
	[...] objawy choroby nie ustępują. Jak miały ustąpić, skoro próbowano poważne schorzenie uleczyć ziołami? źródło: NKJP: Lidia Góralewicz: Lekarstwa zamienię na ziółka, Gazeta Krakowska, 2002-11-02
	- Sąsiadki i koleżanki przychodzą nieraz po poradę, jak uleczyć kaszel, katar czy inną dolegliwość. źródło: NKJP: Ewa Szczecińska: Mówią o niej - czarownica, Gazeta Wrocławska, 2003-05-14
	Źródełko odkrył w połowie lat 70. ubiegłego wieku ówczesny wikariusz żegocińskiej parafii ks. Stanisław Mucha. Czerpaną z tego miejsca wodą uleczył swoje dolegliwości. źródło: NKJP: (TOLS): Źródełko mało znane, Gazeta Krakowska, 2005-09-27

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uleczyłem +(e)m uleczył	uleczyłam +(e)m uleczyła	uleczyłom +(e)m uleczyło	uleczyliśmy +(e)śmy uleczyli	uleczyłyśmy +(e)śmy uleczyły
2 os.	uleczyłeś +(e)ś uleczył	uleczyłaś +(e)ś uleczyła	uleczyłoś +(e)ś uleczyło	uleczyliście +(e)ście uleczyli	uleczyłyście +(e)ście uleczyły
3 os.	uleczył	uleczyła	uleczyło	uleczyli	uleczyły

bezosobnik: uleczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		uleczmy
2 os.	ulecz	uleczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uleczyłbym bym uleczył	uleczyłabym bym uleczyła	uleczyłobym bym uleczyło	uleczylibyśmy byśmy uleczyli	uleczyłybyśmy byśmy uleczyły
2 os.	uleczyłbyś byś uleczył	uleczyłabyś byś uleczyła	uleczyłobyś byś uleczyło	uleczylibyście byście uleczyli	uleczyłybyście byście uleczyły
3 os.	uleczyłby by uleczył	uleczyłaby by uleczyła	uleczyłoby by uleczyło	uleczyliby by uleczyli	uleczyłyby by uleczyły

bezosobnik: uleczono by

bezokolicznik: uleczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: uleczywszy

gerundium: uleczenie

imiesłów przymiotnikowy bierny: uleczony

odpowiednik aspektowy: leczyć

+

uleczyć

+

CO + (CZYM)

Zob. leczyć