afirmować - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

książk. uznawać pozytywną wartość kogoś lub czegoś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	Patronem optymistów radykalnych jest święty Franciszek, który kochał i afirmował wszystko, co napotykał na drodze swojego życia – zarówno zdrowie, jak i śmierć. źródło: NKJP: Roman Kubicki: Optymista: żyję, więc chcę żyć, Gazeta Poznańska, 2003-01-18
	Mimo smutnych przeżyć i zmiennego losu, zawsze afirmowałem życie, miłosne pragnienia i nadzieje [...]. źródło: NKJP: Odys wśród Polaków, Polska Głos Wielkopolski, 2005-10-01
	[...] tragiczne przeżycia wycisnęły głębokie piętno na jego twórczości afirmującej bohaterstwo, siłę ducha i wolę życia pomimo cierpienia. źródło: NKJP: jj: Wspomnienie o Ludwigu van Beethovenie Muzyczny geniusz, Dziennik Zachodni, 2010-03-26
	W zamysłach twórców poszczególnych (trzech) scen, było zaaranżowanie takich działań [...], które spowodowałyby zainteresowanie mieszkańców swoim miastem, przestrzenią, w której mogą bezpiecznie żyć, a tym samym afirmować poczucie wspólnoty i współodpowiedzialności. źródło: NKJP: Teresa Wilk: Rewitalizacja społeczna poprzez współczesną sztukę teatralną w ocenie reprezentantów (twórców i odbiorców) sztuki dramatycznej Legnicy, Nowej Huty i Wałbrzych, 2010

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany lub niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	afirmowałem +(e)m afirmował	afirmowałam +(e)m afirmowała	afirmowałom +(e)m afirmowało	afirmowaliśmy +(e)śmy afirmowali	afirmowałyśmy +(e)śmy afirmowały
2 os.	afirmowałeś +(e)ś afirmował	afirmowałaś +(e)ś afirmowała	afirmowałoś +(e)ś afirmowało	afirmowaliście +(e)ście afirmowali	afirmowałyście +(e)ście afirmowały
3 os.	afirmował	afirmowała	afirmowało	afirmowali	afirmowały

bezosobnik: afirmowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę afirmował będę afirmować	będę afirmowała będę afirmować	będę afirmowało będę afirmować	będziemy afirmowali będziemy afirmować	będziemy afirmowały będziemy afirmować
2 os.	będziesz afirmował będziesz afirmować	będziesz afirmowała będziesz afirmować	będziesz afirmowało będziesz afirmować	będziecie afirmowali będziecie afirmować	będziecie afirmowały będziecie afirmować
3 os.	będzie afirmował będzie afirmować	będzie afirmowała będzie afirmować	będzie afirmowało będzie afirmować	będą afirmowali będą afirmować	będą afirmowały będą afirmować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		afirmujmy
2 os.	afirmuj	afirmujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	afirmowałbym bym afirmował	afirmowałabym bym afirmowała	afirmowałobym bym afirmowało	afirmowalibyśmy byśmy afirmowali	afirmowałybyśmy byśmy afirmowały
2 os.	afirmowałbyś byś afirmował	afirmowałabyś byś afirmowała	afirmowałobyś byś afirmowało	afirmowalibyście byście afirmowali	afirmowałybyście byście afirmowały
3 os.	afirmowałby by afirmował	afirmowałaby by afirmowała	afirmowałoby by afirmowało	afirmowaliby by afirmowali	afirmowałyby by afirmowały

bezosobnik: afirmowano by

bezokolicznik: afirmować

imiesłów przysłówkowy współczesny:

afirmując

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

afirmowawszy

gerundium: afirmowanie

rodzaj gramatyczny: dk, ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: afirmujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: afirmowany

+

afirmować

+

CO

łac. affirmāre 'umacniać, utwierdzać, zapewniać'

Uznawane za niepoprawne w znaczeniu 'wychwalać'