afirmować - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

psych. powtarzać jakieś pozytywne twierdzenie o sobie w celu zidentyfikowania się z jego treścią i polepszenia swego stanu psychicznego

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	Np. jakiś Nikodem nie lubi swojej pracy i chciałby ją zmienić. Afirmuje: „Ja, Nikodem, mam bardzo ciekawą pracę, którą lubię”. źródło: NKJP: Andrzej Wasilewski: Karma - los człowieka, 2002
	Pewna kobieta wmawiała sobie: „Chcę mieć coraz więcej pieniędzy”. I oczywiście nic jej z tego nie wyszło, z dnia na dzień wyłącznie coraz bardziej chciała. Afirmować należało zdanie: „Będę mieć coraz więcej pieniędzy”. źródło: NKJP: Piotr Lipiński, Mariusz Szczygieł: Reportaż, Gazeta Wyborcza, 1993-04-09
	Spróbuj afirmować takie oto zdanie: Gdziekolwiek jestem i cokolwiek robię, jestem bezpieczna. źródło: NKJP: Internet
	Afirmacja jest pozytywną myślą ułożoną w zdanie. Powinno być ono zgodne z Boską Rzeczywistością. Nie powinieneś zatem afirmować sobie otrzymania mieszkania, w którym właśnie ktoś mieszka, czy samochodu należącego do twego sąsiada. źródło: NKJP: Katarzyna Ostrowska: Jak osiągnąć sukces w świecie ducha i materii, 2001

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany lub niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	afirmowałem +(e)m afirmował	afirmowałam +(e)m afirmowała	afirmowałom +(e)m afirmowało	afirmowaliśmy +(e)śmy afirmowali	afirmowałyśmy +(e)śmy afirmowały
2 os.	afirmowałeś +(e)ś afirmował	afirmowałaś +(e)ś afirmowała	afirmowałoś +(e)ś afirmowało	afirmowaliście +(e)ście afirmowali	afirmowałyście +(e)ście afirmowały
3 os.	afirmował	afirmowała	afirmowało	afirmowali	afirmowały

bezosobnik: afirmowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę afirmował będę afirmować	będę afirmowała będę afirmować	będę afirmowało będę afirmować	będziemy afirmowali będziemy afirmować	będziemy afirmowały będziemy afirmować
2 os.	będziesz afirmował będziesz afirmować	będziesz afirmowała będziesz afirmować	będziesz afirmowało będziesz afirmować	będziecie afirmowali będziecie afirmować	będziecie afirmowały będziecie afirmować
3 os.	będzie afirmował będzie afirmować	będzie afirmowała będzie afirmować	będzie afirmowało będzie afirmować	będą afirmowali będą afirmować	będą afirmowały będą afirmować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		afirmujmy
2 os.	afirmuj	afirmujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	afirmowałbym bym afirmował	afirmowałabym bym afirmowała	afirmowałobym bym afirmowało	afirmowalibyśmy byśmy afirmowali	afirmowałybyśmy byśmy afirmowały
2 os.	afirmowałbyś byś afirmował	afirmowałabyś byś afirmowała	afirmowałobyś byś afirmowało	afirmowalibyście byście afirmowali	afirmowałybyście byście afirmowały
3 os.	afirmowałby by afirmował	afirmowałaby by afirmowała	afirmowałoby by afirmowało	afirmowaliby by afirmowali	afirmowałyby by afirmowały

bezosobnik: afirmowano by

bezokolicznik: afirmować

imiesłów przysłówkowy współczesny:

afirmując

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

afirmowawszy

gerundium: afirmowanie

rodzaj gramatyczny: dk, ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: afirmujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: afirmowany

	+	afirmować	+	CO
	+	afirmować	+	MOWA WPROST

łac. affirmāre 'umacniać, utwierdzać, zapewniać'