trawić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

4. o chorobie, kryzysie

  • 4.

    książk.  rozprzestrzeniać się i niszczyć organizm lub jakąś społeczność
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Choroby i ich leczenie

    przyczyny, objawy i skutki chorób


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

    • AIDS, choroba, gorączka, infekcja, rak; bessa, bezrobocie, głód, korupcja, kryzys, patologia, recesja, terror, wojna trawi; konflikty trawią
  • Wiedział, że od lat trawił go okrutny rak. Nękany okropnym bólem chciał jednak spędzić święty wigilijny wieczór pośród współbraci.

    źródło: NKJP: Ostatnia Wigilia świętego, Dziennik Polski, 2003-12-20

    Kronikarzem ekspedycji był franciszkanin Antonio Medrano, który wyczerpany marszem i trawiony gorączką, zmarł podczas wyprawy.

    źródło: NKJP: Adam Elbanowski: Nowe królestwo Grenady. Historia naturalna, obyczajowa i domniemana, 2006

    Pani Maria od kilku lat przebywa w ośrodku leczenia zamkniętego w Kobierzynie. Trawiona ciężką chorobą psychiczną, ubezwłasnowolniona przez sąd, ale wolna w inwencji twórczej.

    źródło: NKJP: Ucieczka od zła, Dziennik Polski, 2002-06-14

    Kraj trawiła wojna domowa, na siłę próbowano wprowadzić komunizm.

    źródło: NKJP: Boże, Dziennik Polski, 2004-04-19

    Znaczną część wszystkich owych prowincji stanowią góry i ziemie surowe i bardzo chłodne, cierpiał on i jego ludzie wiele trudów, i pomarło kilku Hiszpanów tudzież wielu Indian od chłodów, a w drodze wielki głód go trawił.

    źródło: NKJP: Adam Elbanowski: Nowe królestwo Grenady. Historia naturalna, obyczajowa i domniemana, 2006

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. trawię
    trawimy
    2 os. trawisz
    trawicie
    3 os. trawi
    trawią

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. trawiłem
    +(e)m trawił
    trawiłam
    +(e)m trawiła
    trawiłom
    +(e)m trawiło
    trawiliśmy
    +(e)śmy trawili
    trawiłyśmy
    +(e)śmy trawiły
    2 os. trawiłeś
    +(e)ś trawił
    trawiłaś
    +(e)ś trawiła
    trawiłoś
    +(e)ś trawiło
    trawiliście
    +(e)ście trawili
    trawiłyście
    +(e)ście trawiły
    3 os. trawił
    trawiła
    trawiło
    trawili
    trawiły

    bezosobnik: trawiono

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę trawił
    będę trawić
    będę trawiła
    będę trawić
    będę trawiło
    będę trawić
    będziemy trawili
    będziemy trawić
    będziemy trawiły
    będziemy trawić
    2 os. będziesz trawił
    będziesz trawić
    będziesz trawiła
    będziesz trawić
    będziesz trawiło
    będziesz trawić
    będziecie trawili
    będziecie trawić
    będziecie trawiły
    będziecie trawić
    3 os. będzie trawił
    będzie trawić
    będzie trawiła
    będzie trawić
    będzie trawiło
    będzie trawić
    będą trawili
    będą trawić
    będą trawiły
    będą trawić

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. trawmy
    2 os. traw
    trawcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. trawiłbym
    bym trawił
    trawiłabym
    bym trawiła
    trawiłobym
    bym trawiło
    trawilibyśmy
    byśmy trawili
    trawiłybyśmy
    byśmy trawiły
    2 os. trawiłbyś
    byś trawił
    trawiłabyś
    byś trawiła
    trawiłobyś
    byś trawiło
    trawilibyście
    byście trawili
    trawiłybyście
    byście trawiły
    3 os. trawiłby
    by trawił
    trawiłaby
    by trawiła
    trawiłoby
    by trawiło
    trawiliby
    by trawili
    trawiłyby
    by trawiły

    bezosobnik: trawiono by

    bezokolicznik: trawić

    imiesłów przysłówkowy współczesny: trawiąc

    gerundium: trawienie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: trawiący

    imiesłów przymiotnikowy bierny: trawiony

    odpowiednik aspektowy: strawić

  • Rz nieżywotny + trawić +
    KOGO/CO
  • psł. *traviti 'powodować zużywanie, niszczyć'

    W etymologicznym związku z psł. *truti, ‘zużywać, jeść; truć’ (zob.  truć ), oparty na temacie czasu teraźniejszego *trov-, ze wzdłużeniem samogłoski rdzennej *o → *a.