graciarnia

Do domku można było wejść drzwiami od frontu i przez magazynek narzędzi ogrodniczych, choć tamto przejście zwykle aż do lata bywało zabite na głucho. Istniała jeszcze trzecia droga, znana tylko chłopakowi, również wiodąca z graciarni.

źródło: NKJP: Marcin Wolski: Alterland, 2003

Istniał jeszcze mały pokoik przy kuchni, służył jednak za graciarnię.

źródło: NKJP: Maria Nurowska: Listy miłości, 2008

Sąsiedzi zrobili sobie z tej przybudówki kurnik i jednocześnie graciarnię.

źródło: NKJP: Karolina Krajewska: Mieszkać w kurniku, Dziennik Elbląski, 2000-06-30

Nie zawsze do takiego pokoiku kupowano garnitur nowych mebli; często kompletowano je, przeszukując strychy i graciarnie.

źródło: NKJP: Irena Domańska-Kubiak: Zakątek pamięci: życie w XIX-wiecznych dworkach kresowych, 2004

Do kilku warsztatów na Saskiej Kępie i na Grochowie, które zgodziły się dla nas pracować, ściągano, skąd się dało, z garaży, z warsztatów, z graciarni samochody ciężarowe lub ich części.

źródło: NKJP: Kazimierz Osmecki Iranek: Powołanie i przeznaczenie: wspomnienia oficera Komendy Głównej AK, 2004