wyszczekać - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

pot. pejorat. powiedzieć otwarcie lub głośno coś, co wcześniej było i powinno było pozostać innym nieznane

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

- Ona wyszczeka wszystko! - rozdarła się Sabrina Glevissig. - Wszystko o loży! Poleci wprost... - Bzdura - przerwała żywo Triss Merigold, patrząc na Franceskę i Idę Emean. - Yennefer nie zdradzi nas.

źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 1996

[...] Jeden z wyrolowanych agentów tak się wpienił, że poleciał do „Faktu” i wszystko – oczywiście anonimowo – wyszczekał. No i poszło w Polskę.

źródło: NKJP: Marek Świercz: Fakty Faktu, Trybuna Śląska, 2004-01-02

Wystarczy tylko odpowiednio głośno odkrycie nasze wyszczekać. Lud to kupi.

źródło: NKJP: Federico Klata: Dziennik Polski, 2006-04-28

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	wyszczekam	wyszczekamy
2 os.	wyszczekasz	wyszczekacie
3 os.	wyszczeka	wyszczekają

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyszczekałem +(e)m wyszczekał	wyszczekałam +(e)m wyszczekała	wyszczekałom +(e)m wyszczekało	wyszczekaliśmy +(e)śmy wyszczekali	wyszczekałyśmy +(e)śmy wyszczekały
2 os.	wyszczekałeś +(e)ś wyszczekał	wyszczekałaś +(e)ś wyszczekała	wyszczekałoś +(e)ś wyszczekało	wyszczekaliście +(e)ście wyszczekali	wyszczekałyście +(e)ście wyszczekały
3 os.	wyszczekał	wyszczekała	wyszczekało	wyszczekali	wyszczekały

bezosobnik: wyszczekano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wyszczekajmy
2 os.	wyszczekaj	wyszczekajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyszczekałbym bym wyszczekał	wyszczekałabym bym wyszczekała	wyszczekałobym bym wyszczekało	wyszczekalibyśmy byśmy wyszczekali	wyszczekałybyśmy byśmy wyszczekały
2 os.	wyszczekałbyś byś wyszczekał	wyszczekałabyś byś wyszczekała	wyszczekałobyś byś wyszczekało	wyszczekalibyście byście wyszczekali	wyszczekałybyście byście wyszczekały
3 os.	wyszczekałby by wyszczekał	wyszczekałaby by wyszczekała	wyszczekałoby by wyszczekało	wyszczekaliby by wyszczekali	wyszczekałyby by wyszczekały

bezosobnik: wyszczekano by

bezokolicznik: wyszczekać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wyszczekawszy

gerundium: wyszczekanie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	wyszczekanie	wyszczekania
D.	wyszczekania	wyszczekań
C.	wyszczekaniu	wyszczekaniom
B.	wyszczekanie	wyszczekania
N.	wyszczekaniem	wyszczekaniami
Ms.	wyszczekaniu	wyszczekaniach
W.	wyszczekanie	wyszczekania

imiesłów przymiotnikowy bierny: wyszczekany

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	wyszczekany	wyszczekany	wyszczekany	wyszczekane	wyszczekana
D.	wyszczekanego	wyszczekanego	wyszczekanego	wyszczekanego	wyszczekanej
C.	wyszczekanemu	wyszczekanemu	wyszczekanemu	wyszczekanemu	wyszczekanej
B.	wyszczekanego	wyszczekanego	wyszczekany	wyszczekane	wyszczekaną
N.	wyszczekanym	wyszczekanym	wyszczekanym	wyszczekanym	wyszczekaną
Ms.	wyszczekanym	wyszczekanym	wyszczekanym	wyszczekanym	wyszczekanej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	wyszczekani	wyszczekani	wyszczekane	wyszczekane
D.	wyszczekanych	wyszczekanych	wyszczekanych	wyszczekanych
C.	wyszczekanym	wyszczekanym	wyszczekanym	wyszczekanym
B.	wyszczekanych	wyszczekanych	wyszczekanych	wyszczekane
N.	wyszczekanymi	wyszczekanymi	wyszczekanymi	wyszczekanymi
Ms.	wyszczekanych	wyszczekanych	wyszczekanych	wyszczekanych

odpowiednik aspektowy: wyszczekiwać

Składnia

+

wyszczekać

+

(CO)

Pochodzenie

Zob. szczekać