zeswatać
-
skłonić jakieś osoby do zawarcia małżeństwa, pośrednicząc w ich zaręczynach
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Rodzina
relacje rodzinne -
[...] pan Zagłoba dość nieudolnie próbował zeswatać pana Michała Wołodyjowskiego z Basią Jeziorkowską [...].
źródło: NKJP: Internet
Po powrocie z Niemiec miejscowe kumy zeswatały ją z 34-letnim wdowcem z trojgiem dzieci Stefanem Wodniakiem.
źródło: NKJP: Paweł Wodniak: Rozalia Wodniak, Gazeta Krakowska, 2004-10-09
Bognę, psycholożkę, dziś przed czterdziestką, z Tomaszem zeswatali znajomi.
źródło: NKJP: Martyna Bunda, Joanna Cieśla: Puzel do puzla, Polityka, 2009-09-12
Szybko zeswatano go więc z sierotą Wincentą, której opiekunowie z radością pozbyli się jednej głowy do wyżywienia.
źródło: Internet: m.facebook.com
Zeswatali ich ze sobą przyjaciele.
źródło: Internet: fakt.pl
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zeswatam
zeswatamy
2 os. zeswatasz
zeswatacie
3 os. zeswata
zeswatają
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. zeswatałem
+(e)m zeswatał
zeswatałam
+(e)m zeswatała
zeswatałom
+(e)m zeswatało
zeswataliśmy
+(e)śmy zeswatali
zeswatałyśmy
+(e)śmy zeswatały
2 os. zeswatałeś
+(e)ś zeswatał
zeswatałaś
+(e)ś zeswatała
zeswatałoś
+(e)ś zeswatało
zeswataliście
+(e)ście zeswatali
zeswatałyście
+(e)ście zeswatały
3 os. zeswatał
zeswatała
zeswatało
zeswatali
zeswatały
bezosobnik: zeswatano
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zeswatajmy
2 os. zeswataj
zeswatajcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. zeswatałbym
bym zeswatał
zeswatałabym
bym zeswatała
zeswatałobym
bym zeswatało
zeswatalibyśmy
byśmy zeswatali
zeswatałybyśmy
byśmy zeswatały
2 os. zeswatałbyś
byś zeswatał
zeswatałabyś
byś zeswatała
zeswatałobyś
byś zeswatało
zeswatalibyście
byście zeswatali
zeswatałybyście
byście zeswatały
3 os. zeswatałby
by zeswatał
zeswatałaby
by zeswatała
zeswatałoby
by zeswatało
zeswataliby
by zeswatali
zeswatałyby
by zeswatały
bezosobnik: zeswatano by
bezokolicznik: zeswatać
imiesłów przysłówkowy uprzedni: zeswatawszy
gerundium: zeswatanie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zeswatanie
zeswatania
D. zeswatania
zeswatań
C. zeswataniu
zeswataniom
B. zeswatanie
zeswatania
N. zeswataniem
zeswataniami
Ms. zeswataniu
zeswataniach
W. zeswatanie
zeswatania
imiesłów przymiotnikowy bierny: zeswatany
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. zeswatany
zeswatany
zeswatany
zeswatane
zeswatana
D. zeswatanego
zeswatanego
zeswatanego
zeswatanego
zeswatanej
C. zeswatanemu
zeswatanemu
zeswatanemu
zeswatanemu
zeswatanej
B. zeswatanego
zeswatanego
zeswatany
zeswatane
zeswataną
N. zeswatanym
zeswatanym
zeswatanym
zeswatanym
zeswataną
Ms. zeswatanym
zeswatanym
zeswatanym
zeswatanym
zeswatanej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. zeswatani
zeswatani
zeswatane
zeswatane
D. zeswatanych
zeswatanych
zeswatanych
zeswatanych
C. zeswatanym
zeswatanym
zeswatanym
zeswatanym
B. zeswatanych
zeswatanych
zeswatanych
zeswatane
N. zeswatanymi
zeswatanymi
zeswatanymi
zeswatanymi
Ms. zeswatanych
zeswatanych
zeswatanych
zeswatanych
odpowiednik aspektowy: swatać
-
+ zeswatać + KOGO + (z KIM) -
Zob. swat