esencjalizm

  • filoz.  pogląd filozoficzny, który zakłada, że wszystkie istniejące byty charakteryzują się określonymi cechami, typowymi tylko dla nich, decydującymi o ich odrębności i niezmiennymi w czasie, a zarazem podstawowymi w stosunku do ich zewnętrznych przejawów, dostępnych poznaniu zmysłowemu
  • Ms. lp wymawiany: [esencjaliźmie] lub [esencjalizmie].

  • [esencjalism] lub [esencjalizm]

  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność intelektualna człowieka

    filozofia

  • Esencjalizm psychologiczny jest teorią przekonań, bez wartościowania tych przekonań.

    źródło: NKJP: Internet

    Naturaliści zaczęli odrzucać esencjalizm i rozważać znaczenie wymierania i zmienności gatunków.

    źródło: NKJP: Internet

    Postulaty esencjalizmu metodologicznego nakładają na badacza obowiązek identyfikowania określonych założeń teoretycznych na tle, a nawet w konfrontacji z inną, podobną, teorią.

    źródło: NKJP: Krzysztof Szmidt: Twórczość i pomoc w tworzeniu w perspektywie pedagogiki społecznej, 2001

    Marksowską antropologię dokładnie analizuje Andrzej Walicki [...]. Antropologia ta jest szczególnym wyrazem arystotelesowskiego esencjalizmu.

    źródło: NKJP: Edwin Bendyk: Miłość, wojna, rewolucja : szkice na czas kryzysu, 2009

    Niektórzy neuropsychologowie [...] dopatrują się w esencjalizmie psychologicznym ontogenetycznych korzeni religii.

    źródło: NKJP: Internet

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. esencjalizm
    esencjalizmy
    D. esencjalizmu
    esencjalizmów
    C. esencjalizmowi
    esencjalizmom
    B. esencjalizm
    esencjalizmy
    N. esencjalizmem
    esencjalizmami
    Ms. esencjalizmie
    esencjalizmach
    W. esencjalizmie
    esencjalizmy

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • ang. essentialism

    fr. essentialisme

    niem. Essentialismus

    Od: esencja

CHRONOLOGIZACJA:
1939, Przegląd Filozoficzny, Tomy 42-44, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 20.01.2017