nagłośnić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

sprawić, że wiele osób dowiedziało się o czymś i zaczęło się tym interesować

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

stosunki, grupy i organizacje społeczne

hiperonimy:

rozpowszechnić

dziennikarze nagłośnili; media nagłośniły coś
nagłośnić aferę, akcję, jakiś fakt, jakąś informację, konflikt, problem, sprawę
medialnie, szeroko nagłośniony
chcieć, postanowić nagłośnić; trzeba nagłośnić

	W 1997 roku nagłośnił sprawę przymusowych sterylizacji, które państwo szwedzkie przeprowadzało w latach 1935-1976. źródło: NKJP: Anna Dziewit; Agnieszka Drotkiewicz: Teoria trutnia i inne, 2009
	Tym razem media w całej Polsce ponownie nagłośniły temat haraczu, jakie nasze państwo nakłada na ofiarność Polaków. źródło: NKJP: Krzysztof Gontarek: Rząd odda podatek z SMS-ów dla WOŚP, Dziennik Internautów, 2008-01-15
	Dzisiaj babki zwołały małą konferencję prasową, aby nagłośnić przekazanie wózka inwalidzkiego pewnej potrzebującej osobie. źródło: NKJP: Magdalena Okoniewska: Mój świat jest kobietą. Dziennik lesbijki, 2004
	Incydent z Lublina został nagłośniony przez media. I słusznie. źródło: NKJP: Tomasz Konatkowski: Wilcza wyspa, 2006

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nagłośniłem +(e)m nagłośnił	nagłośniłam +(e)m nagłośniła	nagłośniłom +(e)m nagłośniło	nagłośniliśmy +(e)śmy nagłośnili	nagłośniłyśmy +(e)śmy nagłośniły
2 os.	nagłośniłeś +(e)ś nagłośnił	nagłośniłaś +(e)ś nagłośniła	nagłośniłoś +(e)ś nagłośniło	nagłośniliście +(e)ście nagłośnili	nagłośniłyście +(e)ście nagłośniły
3 os.	nagłośnił	nagłośniła	nagłośniło	nagłośnili	nagłośniły

bezosobnik: nagłośniono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		nagłośnijmy
2 os.	nagłośnij	nagłośnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nagłośniłbym bym nagłośnił	nagłośniłabym bym nagłośniła	nagłośniłobym bym nagłośniło	nagłośnilibyśmy byśmy nagłośnili	nagłośniłybyśmy byśmy nagłośniły
2 os.	nagłośniłbyś byś nagłośnił	nagłośniłabyś byś nagłośniła	nagłośniłobyś byś nagłośniło	nagłośnilibyście byście nagłośnili	nagłośniłybyście byście nagłośniły
3 os.	nagłośniłby by nagłośnił	nagłośniłaby by nagłośniła	nagłośniłoby by nagłośniło	nagłośniliby by nagłośnili	nagłośniłyby by nagłośniły

bezosobnik: nagłośniono by

bezokolicznik: nagłośnić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: nagłośniwszy

gerundium: nagłośnienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: nagłośniony

odpowiednik aspektowy: nagłaśniać

+

nagłośnić

+

CO

Zob. głośny