-
1.
środ. subkultura młodzieżowa, powstała w latach 70. w Wielkiej Brytanii, skupiająca młodych ludzi, którzy swoim wyglądem, głównie ubiorem, fryzurami oraz tym, że słuchają głośnej, agresywnej muzyki, sprzeciwiają się tradycyjnemu stylowi życia -
Zapisywane także: pank.
-
[pank] lub [pank]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
stosunki, grupy i organizacje społeczne
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Bieg życia
dorastanie i dojrzałość -
- punk i brud; punk, dresiarze; punk, metal
- moda na punk
- wyrosnąć z punka
-
Przedstawiciele subkultury punk wprawdzie sprzeciwiali się rasizmowi, ale rekrutowali się wyłącznie spośród białych. Byli nihilistami niezaangażowanymi politycznie.
źródło: NKJP: Grzegorz Brzozowicz, Filip Łobodziński: Sto płyt, które wstrząsnęły światem: kronika czasów popkultury, 2000
Punk przestał być popularny, a dresiarze, nowa subkultura, noszą inne stroje.
źródło: NKJP: Sławomir Ślubowski: Nowa skóra, CKM, 2001-03-03
Z subkultury punk wyłoniła się grupa, która zerwała z punkową stylistyką zgnilizny i brudu oraz postulowała czystość, zdyscyplinowanie i silny charakter.
źródło: NKJP: Internet
No Mercy to klub dla fanów gotyku, alternatywnej rozrywki czy zwolenników punku.
źródło: NKJP: emka: W objęciach mroku, Dlaczego?, 2009-07-14
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m2, m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. punk
punki
D. punka
punków
C. punkowi
punkom
B. punka
punk
punki
N. punkiem
punkami
Ms. punku
punkach
W. punku
punki
Inne uwagi
Zwykle lp
Używana jest także forma D. lp punku -
ang. punk 'śmieć, rupieć, coś bezwartościowego'