spudłować - Wielki słownik języka polskiego PAN

pot. strzelając, uderzając lub rzucając czymś, nie trafić w cel

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Sport

czynności związane ze sportem

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Wojsko i wojna

broń

	synonimy:	chybić
	sprzeczne:	trafić

zawodnik spudłował
spudłować rzut
spudłować na strzelnicy
spudłować z jakiegoś dystansu, z linii, z jakiejś odległości, z rzutu karnego
spudłować minimalnie, nieznacznie; fatalnie; dwukrotnie, trzykrotnie

	Do piłki podszedł Adriano, który ostatnio nie może trafić do bramki rywali. Spudłował i tym razem, strzelając obok bramki. źródło: NKJP: Marek Kondraciuk: Gol ozdobił mecz, Dziennik Łódzki, 2006-03-15
	[...] pod koniec pierwszej dogrywki stracił piłkę, a pod koniec drugiej spudłował rzut za trzy punkty, który mógł dać Kozłom zwycięstwo. źródło: NKJP: Bartosz Trzebiatowski: Najlepszy Van Horn, Polska Głos Wielkopolski, 2004-11-16
	Ostatnie strzelanie było próbą nerwów Tomasza Sikory. Pomylił się raz, a potem długo mierzył, aby nie spudłować ostatniego strzału. Nic z tego! Próba była też nieudana [...]. źródło: NKJP: Tomasz Kuczyński: Tomasz Sikora wreszcie na podium!, Dziennik Zachodni, 2010-01-11
	Złoty medal dla sztafety rosyjskiej w biegu biatlonowym na 7,5 km nie jest niespodzianką. Nikt się jednak nie spodziewał, że Rosjanki dokonają tego w tak rewelacyjnym stylu. Żadna z nich ani razu nie spudłowała na strzelnicy [...]. źródło: NKJP: Biathlon, Gazeta Wyborcza, 1994-02-26

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	spudłowałem +(e)m spudłował	spudłowałam +(e)m spudłowała	spudłowałom +(e)m spudłowało	spudłowaliśmy +(e)śmy spudłowali	spudłowałyśmy +(e)śmy spudłowały
2 os.	spudłowałeś +(e)ś spudłował	spudłowałaś +(e)ś spudłowała	spudłowałoś +(e)ś spudłowało	spudłowaliście +(e)ście spudłowali	spudłowałyście +(e)ście spudłowały
3 os.	spudłował	spudłowała	spudłowało	spudłowali	spudłowały

bezosobnik: spudłowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		spudłujmy
2 os.	spudłuj	spudłujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	spudłowałbym bym spudłował	spudłowałabym bym spudłowała	spudłowałobym bym spudłowało	spudłowalibyśmy byśmy spudłowali	spudłowałybyśmy byśmy spudłowały
2 os.	spudłowałbyś byś spudłował	spudłowałabyś byś spudłowała	spudłowałobyś byś spudłowało	spudłowalibyście byście spudłowali	spudłowałybyście byście spudłowały
3 os.	spudłowałby by spudłował	spudłowałaby by spudłowała	spudłowałoby by spudłowało	spudłowaliby by spudłowali	spudłowałyby by spudłowały

bezosobnik: spudłowano by

bezokolicznik: spudłować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: spudłowawszy

gerundium: spudłowanie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: pudłować

+

spudłować

+

(CO)

Zob. pudło (strzał)