domofon
-
urządzenie, które umożliwia komunikację głosową między osobą znajdującą się w mieszkaniu lub w domu a osobą będącą przy wejściu lub bramie
-
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Urządzenia i maszyny
rodzaje urządzeń i maszyn
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Budownictwo
części budowli -
hiperonimy: telefon
-
W domofonie odezwał się znajomy zachrypnięty głos, po czym zadźwięczał zamek.
źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Czwarte niebo, 1003
Martwą ciszę przerwał sygnał domofonu, natarczywie powtarzany kilka razy, zanim zdołał wstać i dobrnąć do drzwi.
źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski: Bóg zapłacz!, 2000
Brama była zamknięta, a na tablicy domofonu zamiast numerów mieszkań umieszczono nazwiska lokatorów.
źródło: NKJP: Michał Bielecki: Dziewczyna z Banku Prowincjonalnego S. A., 1997
Julek mieszka na Pradze, w niskim, wybudowanym przed wojną bloku. Przy drzwiach na klatkę jest domofon.
źródło: NKJP: Marek Bukowski: Wysłannik szatana, 1999
Wstała, wyszła do korytarza i nacisnęła przycisk domofonu, nawet nie zadając sobie trudu podniesienia słuchawki.
źródło: NKJP: Kinga Dunin: Tabu, 1998
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. domofon
domofony
D. domofonu
domofonów
C. domofonowi
domofonom
B. domofon
domofony
N. domofonem
domofonami
Ms. domofonie
domofonach
W. domofonie
domofony
-
Od: dom i -fon (z gr. phōnḗ 'dźwięk, głos').