-
3.
jęz. element języka charakterystyczny dla danego regionu kraju -
Ms. lp wymawiany: [regionaliźmie] lub [regionalizmie].
-
[regjonalism] lub [regjonalizm]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język -
- regionalizmy językowe
- regionalizmy i gwary
-
„Tytka” to [...] nie jest żaden slang młodzieżowy, ale ewidentny regionalizm wielkopolski [...].
źródło: NKJP: Jerzy Pilch: Siwy dym, Polityka, 2001-06-09
Okazało, się, że wśród regionalizmów najczęściej używanych przez młodych poznaniaków prym wiodą wyrazy nazywające stosunki powinowactwa i pokrewieństwa, jak na przykład „brachol”, „siora”, „wuja”, „kuzaj” czy „szwagrocha”.
źródło: NKJP: Izabela Dachtera: Z kejtrem u brachola, Polska Głos Wielkopolski, 2004-02-27
Regionalizmem fonetycznym południowopolskim jest na przykład wymowa typu [koroka], [firaka], regionalizmem północno-wschodnim jest wymowa dźwięcznego h i ł przedniojęzykowego [...].
źródło: NKJP: Internet
- Mówił Pan Profesor o regionalizmach krakowskich, które weszły do języka ogólnego. Jakie regionalizmy warszawskie stały się powszechne?
- Powszechnie używa się dziś takich warszawskich regionalizmów, jak: kurczak, cielak, szczeniak. W klasycznej polszczyźnie mówiło się - tak jak w Krakowie - kurczę, cielę, prosię.źródło: NKJP: Rozluźnienie języka, Dziennik Polski, 1999-06-11
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. regionalizm
regionalizmy
D. regionalizmu
regionalizmów
C. regionalizmowi
regionalizmom
B. regionalizm
regionalizmy
N. regionalizmem
regionalizmami
Ms. regionalizmie
regionalizmach
W. regionalizmie
regionalizmy
-
fr. régionalisme