-
1.
muz. muzyk grający na kobzie - instrumencie strunowym -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
muzyka -
hiperonimy: muzyk
-
Kiedy kobziarz kończył swą dumkę, niespodziewanie dał się słyszeć pobożny śpiew.
źródło: NKJP: Stanisław Berenda-Czajkowski: Dni grozy i łez, 2001
W tym roku podczas festiwalu można będzie posłuchać m. in. melorecytacji chorwackich guślarzy, opowiadających o współczesnych wojnach na Bałkanach oraz Ukraińców, przypominających tradycje wędrownych lirników i kobziarzy.
źródło: NKJP: (WJur): Od Karpat po Bałkany, Nasze Miasto Kraków, 2004-07-29
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kobziarz
kobziarze
ndepr kobziarze
depr D. kobziarza
kobziarzów
kobziarzy
C. kobziarzowi
kobziarzom
B. kobziarza
kobziarzów
kobziarzy
N. kobziarzem
kobziarzami
Ms. kobziarzu
kobziarzach
W. kobziarzu
kobziarze
ndepr kobziarze
depr -
Od: kobza