dudziarz
-
osoba grająca na dudach
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
muzyka -
- szkocki; młody dudziarz
- kapela, orkiestra; koncert, turniej, występ dudziarzy
- być dudziarzem
-
Miejscowy folklor kultywuje znany w kraju zespół regionalny, występujący w strojach ludowych, do tańca przygrywają skrzypek i dudziarz.
źródło: NKJP: Włodzimierz Łęcki: Wielkopolska: przewodnik, 1989
Wspólnie z kilkoma innymi społecznie zaangażowanymi obywatelami miasteczka zorganizował szkółkę gry na dudach dla dzieci i sprowadził emerytowanego dudziarza, który miał w niej uczyć.
źródło: NKJP: Solage De Santis: Szkoła z zadęciem, Gazeta Wyborcza, 1994-10-17
Na muzyczne spotkanie przyjechali dudziarze, zwani także gajdoszami, z Podhala, Orawy, Beskidu Śląskiego i Żywieckiego, a także z Wielkopolski i Słowacji.
źródło: NKJP: Jolanta Flach: Koza swoje humory ma, Tygodnik Podhalański, 1999
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. dudziarz
dudziarze
ndepr dudziarze
depr D. dudziarza
dudziarzy
C. dudziarzowi
dudziarzom
B. dudziarza
dudziarzy
N. dudziarzem
dudziarzami
Ms. dudziarzu
dudziarzach
W. dudziarzu
dudziarze
ndepr dudziarze
depr -
Zob. dudy