Ciągniemy bowiem wszyscy za sobą ogon historycznych zaszłości, mitów i stereotypów, m.in. o polskiej gospodarce, lenistwie, krętactwie, pijaństwie itd.
źródło: NKJP: Na dobre i na złe, Dziennik Polski, 2002-12-19
Powiedziała na tyle dużo, żeby pozbyć się ogona przeszłości. Równocześnie na tyle mało, żeby nie wpakować się w nowe kłopoty i środowiskowe plotki.
źródło: NKJP: Monika Rakusa: Żona Adama, 2010
Taką propozycję niosła oferta Gdańskiej Stoczni Remontowej, która ma jeszcze ten atut, że ma zyski nie ciągnąc za sobą ogona zobowiązań.
Forma prasłowiańska jest rzeczownikiem odczasownikowym od przedrostkowego *o(b)goniti sę 'opędzić się (np. od owadów)', pochodnego od psł. *goniti 'poganiać, popędzać zwierzę lub stado, pędzić przed sobą; biec za kimś, za czymś, by go złapać; ścigać'; pierwotne znaczenie formy to zapewne 'oganianie się, opędzanie się (od much, gzów)', stąd 'to, czym się zwierzę ogania, opędza' (Bor); zob. gonić
