-
1.
muz. harmonijne współbrzmienie dwu lub więcej dźwięków o różnej wysokości -
[konsonans] lub [kąsonans] lub [konsonãs] lub [kąsonãs]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
muzyka
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
dźwięki -
antonimy: dysonans
-
Tonika znajduje się na pierwszym stopniu gamy, dominanta - na piątym, a zatem obie tworzą konsonans, interwał kwinty czystej, takiej samej, jaką na przykład tworzą nastrojone dwie sąsiednie struny skrzypiec.
źródło: NKJP: Krzysztof Bilica: Telefony z Eufonii: felietony wygłaszane 1991-1992 w programie II Polskiego Radia, 1995
Jeśli wolno wnioskować z zachowań czteromiesięcznych niemowląt, to muzyka oparta na konsonansach pobudzi w mózgu człowieka chorego inne ośrodki niż sznur dysonansów. Nastroi mózg jak instrument. Będzie to strój czysty, dobry... pozytywny.
źródło: NKJP: Język polski, Polska Głos Wielkopolski, 2005-12-27
Kiedy dźwięk należący do kogoś lub czegoś (każdy przedmiot także wibruje ze swoją częstotliwością, co nie zawsze wychwytuje nasze ucho), tworzy z naszym dźwiękiem interwał zgodnie brzmiący - konsonans, to wspaniale, takich nut nam właśnie trzeba!
źródło: NKJP: Barbara Romanowska: Kamertony i muzykoterapia w leczeniu dźwiękiem, 2004
Nie bawi jej też euforia, z jaką ojciec opowiada o eksperymentach, mających na celu określenie wrodzonych upodobań człowieka do konsonansu bądź dysonansu w muzyce.
źródło: NKJP: Janina Kumaniecka: Saga rodu Słonimskich, 2003
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. konsonans
konsonanse
D. konsonansu
konsonansów
C. konsonansowi
konsonansom
B. konsonans
konsonanse
N. konsonansem
konsonansami
Ms. konsonansie
konsonansach
W. konsonansie
konsonanse
-
może fr. consonance
z łac. consonantia