uśmiercić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

książk. zadać śmierć

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Bieg życia

śmierć

synonimy:

zabić

	- Nie strzelajcie! Bo nas ci dobrzy ludzie w słusznym i zrozumiałym odwecie uśmiercą! źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Smoczy pazur, 2003
	Już u siebie, kiedy wyczyściwszy mundur i wykąpawszy się, położył się wreszcie na szerokim tapczanie, zaczął myśleć o tej drugiej osobie, która chciała go dzisiaj uśmiercić. źródło: NKJP: Andrzej Zbych (Andrzej Szypulski, Zbigniew Safjan): Stawka większa niż życie, 1967
	- Ja cię sądzić nie będę, ale - ty pamiętaj! - są ludzie, co by cię bez sądu uśmiercili. źródło: NKJP: Wilhelm Mach: Życie duże i małe, 1959
	W latach 1950 - 1954 tylko w tzw. regionie Zachodniego Nilu [...] pozyskano 12.500 kg hipopotamich zębów - dla ich zdobycia musiano uśmiercić ok. 3000 zwierząt. źródło: NKJP: Mirosław Zarzyński: Nie głaskać hipopotama!, Focus. Poznać i zrozumieć świat nr 8, 2003
	Kwalifikowali oni przywiezionych jako zdolnych do pracy, a tym samym kierowanych do obozu, lub jako do niej niezdolnych, a tym samym przeznaczonych do natychmiastowego uśmiercenia metodami, które stale udoskonalano. źródło: NKJP: Anna Pawełczyńska: Wartości a przemoc: zarys socjologicznej problematyki Oświęcimia, 1973

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uśmierciłem +(e)m uśmiercił	uśmierciłam +(e)m uśmierciła	uśmierciłom +(e)m uśmierciło	uśmierciliśmy +(e)śmy uśmiercili	uśmierciłyśmy +(e)śmy uśmierciły
2 os.	uśmierciłeś +(e)ś uśmiercił	uśmierciłaś +(e)ś uśmierciła	uśmierciłoś +(e)ś uśmierciło	uśmierciliście +(e)ście uśmiercili	uśmierciłyście +(e)ście uśmierciły
3 os.	uśmiercił	uśmierciła	uśmierciło	uśmiercili	uśmierciły

bezosobnik: uśmiercono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		uśmierćmy
2 os.	uśmierć	uśmierćcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uśmierciłbym bym uśmiercił	uśmierciłabym bym uśmierciła	uśmierciłobym bym uśmierciło	uśmiercilibyśmy byśmy uśmiercili	uśmierciłybyśmy byśmy uśmierciły
2 os.	uśmierciłbyś byś uśmiercił	uśmierciłabyś byś uśmierciła	uśmierciłobyś byś uśmierciło	uśmiercilibyście byście uśmiercili	uśmierciłybyście byście uśmierciły
3 os.	uśmierciłby by uśmiercił	uśmierciłaby by uśmierciła	uśmierciłoby by uśmierciło	uśmierciliby by uśmiercili	uśmierciłyby by uśmierciły

bezosobnik: uśmiercono by

bezokolicznik: uśmiercić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: uśmierciwszy

gerundium: uśmiercenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: uśmiercony

odpowiednik aspektowy: uśmiercać

+

uśmiercić

+

KOGO/CO

Zob. śmierć