rodny - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

fizjol. biorący udział w procesach zapłodnienia, ciąży oraz rodzenia jako część ciała matki

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Bieg życia

narodziny i dzieciństwo

kanał; układ rodny; części, drogi, narządy rodne

Większa część rozwoju mózgu odbyć się musi już po urodzeniu - inaczej głowa noworodka nie zmieściłaby się w kanale rodnym.

źródło: NKJP: Krzysztof Szymborski: Natura zdrady. Czy jesteśmy stworzeni do monogamii?, Gazeta Wyborcza, 1999-04-30

W drogach rodnych samicy samiec zostawia nasienie i galaretowaty korek, uniemożliwiający kolejne zbliżenia. Dzięki takiemu zabezpieczeniu pan jeż zapewnia sobie wyłączne prawo do ojcostwa.

źródło: NKJP: Anna Rojek: Kolczaste gody, Dziennik Łódzki, 2003-05-16

Specjalizuje się w chorobach kobiecych, leczy bezpłodność i schorzenia narządów rodnych [...].

źródło: NKJP: W zdrowym ciele... zdrowy duch, Express Ilustrowany, 2003-10-10

Odmiana

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	rodny	rodny	rodny	rodne	rodna
D.	rodnego	rodnego	rodnego	rodnego	rodnej
C.	rodnemu	rodnemu	rodnemu	rodnemu	rodnej
B.	rodnego	rodnego	rodny	rodne	rodną
N.	rodnym	rodnym	rodnym	rodnym	rodną
Ms.	rodnym	rodnym	rodnym	rodnym	rodnej
W.	rodny	rodny	rodny	rodne	rodna

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	rodni	rodni	rodne	rodne
D.	rodnych	rodnych	rodnych	rodnych
C.	rodnym	rodnym	rodnym	rodnym
B.	rodnych	rodnych	rodnych	rodne
N.	rodnymi	rodnymi	rodnymi	rodnymi
Ms.	rodnych	rodnych	rodnych	rodnych
W.	rodni	rodni	rodne	rodne

Składnia

Rz	+	rodny	+
szyk: tylko postpozycja

Pochodzenie

Zob. rodzić