-
1.
roln. część stodoły, w której przechowuje się niemłócone zboże, siano lub słomę -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
rolnictwo -
hiperonimy: zasiek
-
- pełny, pusty sąsiek
- sąsiek stodoły
-
[...] stał gdzieś tam z tymi cepami, opierając się o ścianę snopków wypełnionego aż po bonty sąsieka, lub może siedział na jednym z worków z otrębami, stojących tuż przy przegrodzie oddzielającej sąsiek od klepiska.
źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Widnokrąg, 1996
Zasłonięci przez chwilę przed strzelającymi żołnierzami pierwszymi zabudowaniami wsi, zdążyli wrzucić cekaem do sąsieka otwartej stodoły [...]
źródło: NKJP: Danuta Koral: Wydziedziczeni, 1997
Wszystko tego ostatniego lata toczyło się pomyślnie, plon obfity wypełniał sąsieki.
źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Za kurtyną mroku. Zabawa w chowanego, 1995
Pietrek Piec pogroził mu laską i skręcił ku stodole. W środku chłodno było, cicho, ciemno. Sąsieki szczelnie zapchane były słomą.
źródło: NKJP: Marian Pilot: Na odchodnym, 2002
Dawne stodoły charakteryzowały się trójdzielnym podziałem na klepisko i dwa sąsieki.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. sąsiek
sąsieki
D. sąsieka
sąsieków
C. sąsiekowi
sąsiekom
B. sąsiek
sąsieki
N. sąsiekiem
sąsiekami
Ms. sąsieku
sąsiekach
W. sąsieku
sąsieki
-
psł. *sǫsěkъ 'to, co zsieczone, ścięte razem' > 'drewniane naczynie z przegrodami; przegroda w skrzyni'
Archaiczny rzeczownik z przedrostkiem *sǫ- 'wspólny' i rdzeniem *sěk- (zob. siec) od psł. *sъ-sěkti 'ściąć, zsiec razem'