-
2.
muz. technika kompozytorska polegająca na tworzeniu utworów z pojedynczych dźwięków lub zestawów dźwięków, oddzielonych pauzami -
Ms. lp wymawiany: [punktualiźmie] lub [punktalizmie].
-
[punktualism] lub [punktualizm]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
muzyka -
Cisza jest niezwykle istotnym elementem muzyki, choćby takiego nurtu jak punktualizm, gdzie ciszą oddzielone są odrębne byty muzyczne.
źródło: Internet: szczepanek.org
„Kontrapunkty” (1953) pisał, korzystając z techniki serialnej i punktualizmu. Charakterystyczna jest tu faktura punktualizmu: 6 barw instrumentalnych - każda nuta egzystuje jako osobny byt.
źródło: Internet: onlygoodmusic.pl
W punktualizmie pokazywał, jak zawrzeć maksimum treści w minimum czasu. Stąd powstawały jego kilku- lub kilkunastosekundowe utwory, dźwięk zyskiwał wagę i znaczenie [...].
źródło: Internet: classic.finelife.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. punktualizm
punktualizmy
D. punktualizmu
punktualizmów
C. punktualizmowi
punktualizmom
B. punktualizm
punktualizmy
N. punktualizmem
punktualizmami
Ms. punktualizmie
punktualizmach
W. punktualizmie
punktualizmy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
łac. łac. punctum 'punkt, kropka'