-
1.
ogół badań nad różnymi zjawiskami oraz obiektami, prowadzonych według określonych metod i połączonych z formułowaniem sądów oraz teorii, a także wiedza wynikająca z tych badań -
[na-u-ka] lub pot. [na-u-ka]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
działalność naukowa -
- amerykańska, polska; nowożytna nauka
- nauka i przemysł, nauka i technika
- człowiek, ludzie, przedstawiciel; dążenia; dziedzina, gałąź; odkrycia, osiągnięcia; wpływ na coś nauki
- nauka dokonała czegoś, mówi coś
-
W niedalekiej przyszłości nauka dostarczy dalszych rewelacji o nowych źródłach leków w starych roślinach.
źródło: NKJP: Jolanta Lenartowicz: Leczenie przez jedzenie, Polska Głos Wielkopolski, 2005-07-28
Okres hitleryzmu dostarczył wielu faktów, do których interpretacji nie wystarczają pojęcia funkcjonujące w kulturze, nauce i prawodawstwie XX wieku.
źródło: NKJP: Anna Pawełczyńska: Wartości a przemoc: zarys socjologicznej problematyki Oświęcimia, 1973
Upowszechnianie osiągnięć nauki, kultury i sztuki musimy godzić z komercją, z zarabianiem na swoje utrzymanie.
źródło: NKJP: Jolanta Talarczyk: Odgadywanie życzeń, Dziennik Zachodni, 2003-11-07
W nauce dąży się do rozwiązywania pewnych problemów i często intuicyjnie próbuje się poszukiwać w jednym narzucającym się kierunku - coś podpowiada, że należy podążać w tę stronę dalej.
źródło: NKJP: Damian Strączek (red.): Klonowanie, 1998
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. nauka
nauki
D. nauki
nauk
C. nauce
naukom
B. naukę
nauki
N. nauką
naukami
Ms. nauce
naukach
W. nauko
nauki
Inne uwagi
Zwykle lp
-
ogsł. *nauka
Forma słowiańska jest rzeczownikiem odczasownikowym (pierwotną nazwą czynności) od prasłowiańskiego przedrostkowego *naučiti 'nauczyć'; zob. nauczyć, uczyć