-
4.
wnioski, które można wyciągnąć, analizując jakieś wydarzenie, zjawisko albo treść jakiegoś dzieła literackiego czy filmowego -
[na-u-ka] lub pot. [na-u-ka]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
literatura
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
film -
- nauka płynie z czegoś
- wyciągnąć naukę
-
Ostrzegam [...], że wdzięczna, powabna i na pierwszy rzut oka niewinna panienka może okazać się najgorszą piranią. Taką naukę wyciągnąć można z filmu Piotra Wereśniaka „Zakochani”.
źródło: NKJP: Iwona Demska: Zakochani, Dziennik Bałtycki, 2000-07-14
Gdyby przyjąć założenie naszych przeciwników politycznych, że władza w naszych rękach oznacza powrót państwa silnie scentralizowanego, powrót kartek na żywność, zajadłą walkę z Kościołem itp. - to należałoby uznać, że jesteśmy nierozumnymi postaciami, wyciągniętymi z lamusa historii, że jesteśmy całkowicie odporni na nauki płynące z doświadczeń.
źródło: NKJP: Piotr Najsztub, Gazeta Wyborcza, 1993-09-17
Z domu wyniósł naukę, że jeśli się do czegoś człowiek zobowiązuje, to powinność swą ma wykonać na miarę swych możliwości.
źródło: NKJP: Daniel Weimer: Kita, czyli życie krótkie, intensywne, Dziennik Polski, 2005-03-18
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. nauka
nauki
D. nauki
nauk
C. nauce
naukom
B. naukę
nauki
N. nauką
naukami
Ms. nauce
naukach
W. nauko
nauki
-
+ nauka + (że ZDANIE) -
ogsł. *nauka
Forma słowiańska jest rzeczownikiem odczasownikowym (pierwotną nazwą czynności) od prasłowiańskiego przedrostkowego *naučiti 'nauczyć'; zob. nauczyć, uczyć