urobić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

pot. bardzo zmęczyć się pracą

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Określenia fizyczności człowieka

sprawność i wydolność organizmu

	Potępiała te gospodynie, które nie urobiły się aż tak jak ona, bo zaniedbały mycia okien albo trzepania dywanów. źródło: NKJP: Joanna Bator: Piaskowa Góra, 2009
	Czemu typowa Polka jęczy: „Och, jaka jestem skonana, tak się urobiłam przy tych świętach”?. źródło: NKJP: Włodzimierz Jurasz, Marek Lubaś-Harny: Czy lubimy Święta Bożego Narodzenia?, 2005-12-24
	Siada przy stole, coś zje, odłoży z niechęcią, wstanie, włączy telewizor, spojrzy na żonę, znów usiądzie, westchnie i wymamroce, że urobił się w tym biurze i teraz na nic nie ma siły. źródło: NKJP: Andrzej Leder: Lenistwo nie istnieje, Ozon, 2005, nr 2
	Chudy był jak patyk, bo jak się urobił, to przychodził do domu, walił się do wyrka i zasypiał. źródło: NKJP: J. Pitawal: Bez ściemy, Co Tydzień Jaworzno, 2003-01-15
	[...] z podstawówki pamiętam „czyny społeczne”, z reguły sprowadzające się do sprzątania terenu wokół szkoły - oczywiście tak, żeby się nie urobić. źródło: NKJP: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	urobiłem się +(e)m się urobił	urobiłam się +(e)m się urobiła	urobiłom się +(e)m się urobiło	urobiliśmy się +(e)śmy się urobili	urobiłyśmy się +(e)śmy się urobiły
2 os.	urobiłeś się +(e)ś się urobił	urobiłaś się +(e)ś się urobiła	urobiłoś się +(e)ś się urobiło	urobiliście się +(e)ście się urobili	urobiłyście się +(e)ście się urobiły
3 os.	urobił się	urobiła się	urobiło się	urobili się	urobiły się

bezosobnik: urobiono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		uróbmy się
2 os.	urób się	uróbcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	urobiłbym się bym się urobił	urobiłabym się bym się urobiła	urobiłobym się bym się urobiło	urobilibyśmy się byśmy się urobili	urobiłybyśmy się byśmy się urobiły
2 os.	urobiłbyś się byś się urobił	urobiłabyś się byś się urobiła	urobiłobyś się byś się urobiło	urobilibyście się byście się urobili	urobiłybyście się byście się urobiły
3 os.	urobiłby się by się urobił	urobiłaby się by się urobiła	urobiłoby się by się urobiło	urobiliby się by się urobili	urobiłyby się by się urobiły

bezosobnik: urobiono by się

bezokolicznik: urobić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: urobiwszy się

gerundium: urobienie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: urabiać się

+

urobić się

+

(JAK)

Zob. robić