-
1.
zool. larwa chrząszcza -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
owady -
hiperonimy: larwa
-
- biały; tłusty pędrak
- pędrak chrabąszcza, chrząszcza
- pędrak i gąsienica; pędraki i drutowce, pędraki i dżdżownice, pędraki i larwy
- plaga pędraków
- poszukiwać pędraków
- zwalczanie pędraków
-
Osobnym problemem pozostaje sprawa szkodników. Rozmnożyły się strasznie. Pędrak chrabąszcza je owoce, przędziorek – liście, a kwieciak – kwiaty.
źródło: NKJP: Arkadiusz Sawczak: Pola gorzkich truskawek, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2004-06-18
Młode przepiórki częściej niż inne kuraki odżywiają się pokarmem zwierzęcym: owadami, ślimakami, pająkami i pędrakami.
źródło: NKJP: Rozalia Ćwiertnia: Przepiórka, Gazeta Krakowska, 2004-05-14
Pędraki, [...], przechodzą czteroletni rozwój w glebie, w czasie którego odżywiają się korzeniami różnych roślin.
źródło: NKJP: Drutowce i pędraki, Dziennik Polski, 2002-10-09
W tym roku w gminie Dzierzkowice, niedaleko Kraśnika w województwie lubelskim, pędraki zniszczyły ponad 60 procent upraw: [...]
źródło: NKJP: Bartosz Węglarczyk: Klęska żywiołowa w gminie Dzierzkowice, Gazeta Wyborcza, 1997-09-30
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. pędrak
pędraki
D. pędraka
pędraków
C. pędrakowi
pędrakom
B. pędraka
pędraki
N. pędrakiem
pędrakami
Ms. pędraku
pędrakach
W. pędraku
pędraki
-
może psł. *ponorvь 'larwa, pędrak, robak'
Forma prasłowiańska od czasownika przedrostkowego *ponoriti (sę) 'zanurzyć (się), pogrążyć (się)' z przyrostkiem *-vь; pierwotne znaczenie 'to, co się pogrąża, zanurza się w czymś', wyraz oznaczał bowiem larwy owadów żyjące w ziemi, otworach, mięsie itp.; pojawiające się w niektórych językach początkowe pa- (np. w st.pol. pan(d)row) może pod wpływem rzeczowników z przedrostkiem pa- (jak padół ); w części języków słowiańskich grupa spółgłoskowa -nr- (powstała po przestawce: *-norv- > *-nrov- / *-nrav-) została rozbita przez wstawne -d- (-nr- > -ndr-); z nieprzejrzystością struktury wyrazu było związane tworzenie nowszych derywatów z ucięciem części wyrazu (np. st.pol. pandrow > *pandrak); w języku polskim doszło do unosowienia samogłoski przed n: *pandrak > *pąndrak > *pądrak (zanik -n-) > pędrak (Bor)