-
2.
żart. małe dziecko -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Bieg życia
narodziny i dzieciństwo -
hiperonimy: dziecko
-
- mały, ośmioletni pędrak
-
Przed laty mój wówczas kompletnie małoletni syn przerwał moje dumanie w sklepie monopolowym kwestią: - Kup tę z konikiem! Chodziło mu o poczciwego krakusa. Cztery lata miał pędrak, a już umiał wybrać, choć przecież nie kierował się smakiem.
źródło: NKJP: Przemysław Osuchowski: Kochane białe niedźwiedzie, Dziennik Polski, 2005-06-04
Na rogu św. Anny, zaczepił mnie mały, może ośmioletni pędrak: - Panie radco, parę groszy!
źródło: NKJP: Andrzej Kozioł: Na krakowskim rynku, 2007
Nie widziałem Izy od dzieciństwa, kiedy jako smarkacz w Nowosiółkach na Wołyniu, ją - pędraka ciągałem za warkocze ku uciesze jej braci.
źródło: NKJP: Jerzy Odrowąż-Pieniążek: Więcej niż świadek, 2007
[...] Wiktor ostemplował sobie różnymi historycznymi datami rękę i chodził tak przez tydzień, budząc zrozumiałą sensację wśród pędraków z młodszych klas, którym kazał zgadywać, co jaka data oznacza.
źródło: NKJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1954
Kornel Makuszyński - Honorowy Obywatel Miasta Zakopanego, [...] rozdawał dzieciom sprzęt narciarski, aby zachęcić ukochane pędraki do uprawiania sportów zimowych.
źródło: NKJP: Magdalena Żegleń: Zbliża się termin Zawodów Koziołka Matołka, Tygodnik Podhalański, 7, 1997
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. pędrak
pędracy
ndepr pędraki
depr D. pędraka
pędraków
C. pędrakowi
pędrakom
B. pędraka
pędraków
N. pędrakiem
pędrakami
Ms. pędraku
pędrakach
W. pędraku
pędracy
ndepr pędraki
depr -
może psł. *ponorvь 'larwa, pędrak, robak'
Forma prasłowiańska od czasownika przedrostkowego *ponoriti (sę) 'zanurzyć (się), pogrążyć (się)' z przyrostkiem *-vь; pierwotne znaczenie 'to, co się pogrąża, zanurza się w czymś', wyraz oznaczał bowiem larwy owadów żyjące w ziemi, otworach, mięsie itp.; pojawiające się w niektórych językach początkowe pa- (np. w st.pol. pan(d)row) może pod wpływem rzeczowników z przedrostkiem pa- (jak padół ); w części języków słowiańskich grupa spółgłoskowa -nr- (powstała po przestawce: *-norv- > *-nrov- / *-nrav-) została rozbita przez wstawne -d- (-nr- > -ndr-); z nieprzejrzystością struktury wyrazu było związane tworzenie nowszych derywatów z ucięciem części wyrazu (np. st.pol. pandrow > *pandrak); w języku polskim doszło do unosowienia samogłoski przed n: *pandrak > *pąndrak > *pądrak (zanik -n-) > pędrak (Bor)