kondolencje
-
słowa skierowane do osoby, której zmarł ktoś bliski
-
[kondolencje]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Bieg życia
śmierć
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
zwyczaje i obyczaje -
- najszczersze, szczere kondolencje
- kondolencje dla rodziny
- kondolencje po czyjejś śmierci
- złożyć/składać kondolencje
- prosić o nieskładanie kondolencji
-
Prezydent złożył kondolencje i wyrazy współczucia tym, którzy stracili bliskich w katastrofie pod Mirosławcem.
źródło: NKJP: (iko): Żałoba narodowa - katastrofa lotnicza, Gazeta Malborska, 2008-01-26
W telegramie z kondolencjami dla rodzin ofiar sobotniej katastrofy budowlanej w Katowicach [...] papież Benedykt VI napisał, że jednoczy się w bólu i modlitwie ze wszystkimi, których pogrążyła w smutku tragedia.
źródło: NKJP: X: Kondolencje papieża, Polska Głos Wielkopolski, 2006-02-02
Lubił bywać na pogrzebach i wdowie czy rodzinie kondolencje składał z bolesną twarzą, głosem głębokim, świetnie modulowanym.
źródło: NKJP: Marek Nowakowski: Gdzie jest droga na walne?, 2007
Uściskałem Nataszę i milcząco złożyłem kondolencje pani Wieriowkin, bo jakież mogą być pocieszające słowa po stracie syna.
źródło: NKJP: Mieczysław Jałowiecki: Na skraju imperium, 2000
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: p3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kondolencje
D. kondolencji
kondolencyj
C. kondolencjom
B. kondolencje
N. kondolencjami
Ms. kondolencjach
W. kondolencje
-
niem. Kondolenz
z łac. condolēre 'cierpieć razem'
Wyraz odnotowany w znaczeniu 'wyrazy współczucia z jakiegoś powodu'.