wywabić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

usunąć z czegoś jakąś trudno usuwalną substancję

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

stan skupienia, trwałość materii

	Zauważyła plamę, którą kiedyś zrobiła Ewelina i której nie dało się w żaden sposób wywabić, przybladła tylko po licznych praniach. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Panny i wdowy: piołun, 1992
	Spróbuj ostrożnie wywabić plamę mieszanką wody ze spirytusem w proporcjach 2:1. źródło: NKJP: Wujek Dobra Rada, Polityka, 2003-03-29
	Wszystkie trzy dokumenty były częściowo zniszczone i nasiąknięte ociekliną gnilną, która wywabiła istniejące wcześniej napisy. źródło: NKJP: Piotr Krysa: Każdy zostawia ślad, Gazeta Poznańska, 2005-11-18
	[...] przywozili mu wszystkie stare znaczki. Po wywabieniu pieczątek naklejał je na swoje listy. źródło: NKJP: Olga Tokarczuk: Prawiek i inne czasy, 1996
	Większość ich sprzętu pokryła się pleśnią, do której wywabienia – kiedy już wreszcie przestało padać – zużyli potężne ilości środków przeciwgrzybicznych. źródło: NKJP: Linda Evans, David Weber: Wrota Piekieł, Esensja, 2008-02

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wywabiłem +(e)m wywabił	wywabiłam +(e)m wywabiła	wywabiłom +(e)m wywabiło	wywabiliśmy +(e)śmy wywabili	wywabiłyśmy +(e)śmy wywabiły
2 os.	wywabiłeś +(e)ś wywabił	wywabiłaś +(e)ś wywabiła	wywabiłoś +(e)ś wywabiło	wywabiliście +(e)ście wywabili	wywabiłyście +(e)ście wywabiły
3 os.	wywabił	wywabiła	wywabiło	wywabili	wywabiły

bezosobnik: wywabiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wywabmy
2 os.	wywab	wywabcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wywabiłbym bym wywabił	wywabiłabym bym wywabiła	wywabiłobym bym wywabiło	wywabilibyśmy byśmy wywabili	wywabiłybyśmy byśmy wywabiły
2 os.	wywabiłbyś byś wywabił	wywabiłabyś byś wywabiła	wywabiłobyś byś wywabiło	wywabilibyście byście wywabili	wywabiłybyście byście wywabiły
3 os.	wywabiłby by wywabił	wywabiłaby by wywabiła	wywabiłoby by wywabiło	wywabiliby by wywabili	wywabiłyby by wywabiły

bezosobnik: wywabiono by

bezokolicznik: wywabić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wywabiwszy

gerundium: wywabienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wywabiony

odpowiednik aspektowy: wywabiać

+

wywabić

+

CO + (CZYM)

Zob. wabić