frustrat
-
książk. pejorat. osoba będąca w stanie frustracji lub często popadająca w ten stan
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
- bezrobotni, polityczni, seksualni; przegrani, żałośni; młodzi, starzy frustraci
- frustraci i idioci, frustraci i malkontenci, frustraci i nieudacznicy, frustraci i oszołomy
- grono, grupa frustratów
-
Frustraci są wszędzie. Bo jak jest gorąco, to źle, jak pada deszcz, to jeszcze gorzej, jak jest jakiś pomysł na udogodnienia społeczne czy oszczędności władzy, to frustrat zawsze zada sakramentalne pytanie, rodem z PRL - kto za tym stoi, w czyim to interesie, kto zbiera punkty, nasz człowiek czy ich?
źródło: NKJP: Jerzy Wideł: Tydzień w „Nowosądeckiej”, Gazeta Krakowska, 2003-07-18
[...] człowiek nagle staje się celem ataku ze strony małego frustrata, kogoś, kto nie sprawdził się w jednej firmie, później w drugiej, dalej prawdopodobnie nie sprawdzi się w następnych i cały czas będzie obwiniał wszystkich w koło.
źródło: NKJP: Michał Paduch: Chcemy być nienormalni!, Gazeta Ubezpieczeniowa, 2002-11-12
W mediach i politycznych elitach przedstawiano antyglobalistów jako grupkę frustratów i szaleńców.
źródło: NKJP: Jerzy Baczyński, Noam Chomsky, Jacek Żakowski, Edwin Bendyk, Andrzej Lubowski: Niezbędnik inteligenta, Polityka, 2004
Jesteś żałosnym frustratem, dość mam już Twoich insynuacji, albo nauczysz się w końcu dyskutować, albo kończę dyskusję z Tobą definitywnie.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. frustrat
frustraci
ndepr frustraty
depr D. frustrata
frustratów
C. frustratowi
frustratom
B. frustrata
frustratów
N. frustratem
frustratami
Ms. frustracie
frustratach
W. frustracie
frustraci
ndepr frustraty
depr -
łac. frustrātus 'oszukany, zwiedziony; rozczarowany'