-
2.
pot. głośno płakać, wydając niskie, jednostajne dźwięki -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
zachowania emocjonalne -
Im bliżej daty wyznaczonego ślubu, tym częściej Kokeszko pijany ze szczęścia chodził, a Jadźka buczała po kątach.
źródło: NKJP: Andrzej Mularczyk: Sami swoi, 1967
Mówiłam sobie: zasługuję na to, żeby zostać dłużej, jeszcze nic nie zdążyłam zrobić. W kółko powtarzałam, że teraz sobie palnę w łeb. W hotelu cały czas buczałam.
źródło: NKJP: Tadeusz Płatek: Podła sława, Gazeta Krakowska, 2003-12-05
Michał (4 miesiące) zawsze zanim zaśnie, musi popłakać. Kiedyś wzięcie na ręce z łóżeczka uspokajało go. Ostatnio buczy nawet na rękach, wierci się, czasami nawet płacz się nasila.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: czasownik
aspekt: niedokonany
Tryb oznajmujący
Czas teraźniejszy
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. buczę
buczymy
2 os. buczysz
buczycie
3 os. buczy
buczą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. buczałem
+(e)m buczał
buczałam
+(e)m buczała
buczałom
+(e)m buczało
buczeliśmy
+(e)śmy buczeli
buczałyśmy
+(e)śmy buczały
2 os. buczałeś
+(e)ś buczał
buczałaś
+(e)ś buczała
buczałoś
+(e)ś buczało
buczeliście
+(e)ście buczeli
buczałyście
+(e)ście buczały
3 os. buczał
buczała
buczało
buczeli
buczały
bezosobnik: buczano
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. będę buczał
będę buczeć
będę buczała
będę buczeć
będę buczało
będę buczeć
będziemy buczeli
będziemy buczeć
będziemy buczały
będziemy buczeć
2 os. będziesz buczał
będziesz buczeć
będziesz buczała
będziesz buczeć
będziesz buczało
będziesz buczeć
będziecie buczeli
będziecie buczeć
będziecie buczały
będziecie buczeć
3 os. będzie buczał
będzie buczeć
będzie buczała
będzie buczeć
będzie buczało
będzie buczeć
będą buczeli
będą buczeć
będą buczały
będą buczeć
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. buczmy
2 os. bucz
buczcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. buczałbym
bym buczał
buczałabym
bym buczała
buczałobym
bym buczało
buczelibyśmy
byśmy buczeli
buczałybyśmy
byśmy buczały
2 os. buczałbyś
byś buczał
buczałabyś
byś buczała
buczałobyś
byś buczało
buczelibyście
byście buczeli
buczałybyście
byście buczały
3 os. buczałby
by buczał
buczałaby
by buczała
buczałoby
by buczało
buczeliby
by buczeli
buczałyby
by buczały
bezosobnik: buczano by
bezokolicznik: buczeć
imiesłów przysłówkowy współczesny: bucząc
gerundium: buczenie
rodzaj gramatyczny: ndk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. buczenie
buczenia
D. buczenia
buczeń
C. buczeniu
buczeniom
B. buczenie
buczenia
N. buczeniem
buczeniami
Ms. buczeniu
buczeniach
W. buczenie
buczenia
imiesłów przymiotnikowy czynny: buczący
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. buczący
buczący
buczący
buczące
bucząca
D. buczącego
buczącego
buczącego
buczącego
buczącej
C. buczącemu
buczącemu
buczącemu
buczącemu
buczącej
B. buczącego
buczącego
buczący
buczące
buczącą
N. buczącym
buczącym
buczącym
buczącym
buczącą
Ms. buczącym
buczącym
buczącym
buczącym
buczącej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. buczący
buczący
buczące
buczące
D. buczących
buczących
buczących
buczących
C. buczącym
buczącym
buczącym
buczącym
B. buczących
buczących
buczących
buczące
N. buczącymi
buczącymi
buczącymi
buczącymi
Ms. buczących
buczących
buczących
buczących
-
psł. *bučati 'wydawać niski, przeciągły głos; ryczeć, beczeć, brzęczeć'