otoczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

6.

zaspokoić czyjeś potrzeby uczuciowe i okazać troskę o daną osobę

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

	Marianna otoczyła syna dyskretną czułością i udawała, że nie widzi jego miłosnego utrapienia. źródło: NKJP: Kazimierz Kutz: Piąta strona świata, 2010
	Obiecuję, że otoczę panią należytą troską. A także zobowiązuję się do zachowania lojalności, wierności i szczerości. źródło: NKJP: Radosław Figura: Magda M Odcinek 51, 2007
	I jak tu wrócił? - Przywiózł go mecenas Czandra. Spotkał w grocie nad rzeką, otoczonego czcią, hołdami... Wieśniacy go żywili, składali mu ofiary, [...] źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1966
	Starzy ludzie doskonale pamiętają odległą przeszłość, wracają do niej, aby tam szukać siły trwania, odnajdywać siebie młodymi, pięknymi i otoczonymi miłością. źródło: NKJP: Andrzej Szczypiorski: Początek, 1986
	Rad nierad udałem się do mego rodzica uprosić go, by umieścił pozostałe w spadku po Wolfgangu rumaki, Azazela i Beliala, w książęcych stajniach i kazał otoczyć je właściwą opieką. źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	otoczyłem +(e)m otoczył	otoczyłam +(e)m otoczyła	otoczyłom +(e)m otoczyło	otoczyliśmy +(e)śmy otoczyli	otoczyłyśmy +(e)śmy otoczyły
2 os.	otoczyłeś +(e)ś otoczył	otoczyłaś +(e)ś otoczyła	otoczyłoś +(e)ś otoczyło	otoczyliście +(e)ście otoczyli	otoczyłyście +(e)ście otoczyły
3 os.	otoczył	otoczyła	otoczyło	otoczyli	otoczyły

bezosobnik: otoczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		otoczmy
2 os.	otocz	otoczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	otoczyłbym bym otoczył	otoczyłabym bym otoczyła	otoczyłobym bym otoczyło	otoczylibyśmy byśmy otoczyli	otoczyłybyśmy byśmy otoczyły
2 os.	otoczyłbyś byś otoczył	otoczyłabyś byś otoczyła	otoczyłobyś byś otoczyło	otoczylibyście byście otoczyli	otoczyłybyście byście otoczyły
3 os.	otoczyłby by otoczył	otoczyłaby by otoczyła	otoczyłoby by otoczyło	otoczyliby by otoczyli	otoczyłyby by otoczyły

bezosobnik: otoczono by

bezokolicznik: otoczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: otoczywszy

gerundium: otoczenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: otoczony

odpowiednik aspektowy: otaczać

+

otoczyć

+

KOGO + CZYM

Zob. toczyć