otoczyć

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

7. aura tajemnicy kogoś

  • 7.

    stworzyć wokół kogoś, czegoś jakąś atmosferę
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

  • synonimy:  osnuć
    owiać
    spowić
    • otoczyć aurą tajemniczości, nimbem męczeństwa, świętości..., uwielbieniem
  • Zabici partyzanci zostaną zapewne otoczeni aurą męczenników.

    źródło: NKJP: Prezydent Peru wykorzysta politycznie sukces swoich komandosów, Gazeta Wyborcza, 1997-04-24

    Nawet perwersyjna przyjemność uwiedzenia rodzonego brata otoczonej nimbem świętości persony nie miała teraz dla niego żadnej wartości.

    źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Dzieci nocy, 2001

    Magnesem przyciągającym i tych starszych, i młodszych był otoczony aurą tajemniczości i energii, znany uzdrowiciel Clive Harris.

    źródło: NKJP: Przemysław Gluma: Energetyczny dotyk uzdrowiciela, Dziennik Zachodni, 2004-03-15 publisher

    Nowicjat w Morcone, który już od ponad dwóch wieków był szkołą świętości życia kapucyńskiego, dzięki obecności brata Pio otoczyła aura głębokiego i fascynującego mistycyzmu.

    źródło: NKJP: Anna Jasielec: Morcone, Głos Ojca Pio, 2003-10

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. otoczę
    otoczymy
    2 os. otoczysz
    otoczycie
    3 os. otoczy
    otoczą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. otoczyłem
    +(e)m otoczył
    otoczyłam
    +(e)m otoczyła
    otoczyłom
    +(e)m otoczyło
    otoczyliśmy
    +(e)śmy otoczyli
    otoczyłyśmy
    +(e)śmy otoczyły
    2 os. otoczyłeś
    +(e)ś otoczył
    otoczyłaś
    +(e)ś otoczyła
    otoczyłoś
    +(e)ś otoczyło
    otoczyliście
    +(e)ście otoczyli
    otoczyłyście
    +(e)ście otoczyły
    3 os. otoczył
    otoczyła
    otoczyło
    otoczyli
    otoczyły

    bezosobnik: otoczono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. otoczmy
    2 os. otocz
    otoczcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. otoczyłbym
    bym otoczył
    otoczyłabym
    bym otoczyła
    otoczyłobym
    bym otoczyło
    otoczylibyśmy
    byśmy otoczyli
    otoczyłybyśmy
    byśmy otoczyły
    2 os. otoczyłbyś
    byś otoczył
    otoczyłabyś
    byś otoczyła
    otoczyłobyś
    byś otoczyło
    otoczylibyście
    byście otoczyli
    otoczyłybyście
    byście otoczyły
    3 os. otoczyłby
    by otoczył
    otoczyłaby
    by otoczyła
    otoczyłoby
    by otoczyło
    otoczyliby
    by otoczyli
    otoczyłyby
    by otoczyły

    bezosobnik: otoczono by

    bezokolicznik: otoczyć

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: otoczywszy

    gerundium: otoczenie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: otoczony

    odpowiednik aspektowy: otaczać

  • bez ograniczeń + otoczyć +
    KOGO
  • Zob. toczyć